Furcas - Toluca

Сомкнулись стражи времени

В колосьях лабиринта страха

Судя верховность каждого

В линейности событий

И каждый идет со своим палачом на плаху

Боясь обрести поражение

У каждого — своя правда

У каждого — свой путь

Врата захлопнулись

Судьей окутала дрожь

Сошлись палачи

И каждый обнажил свой нож

Верховенство сгинуло с лиц

Стерев дуализм

Вновь оба вкусили

Своей борьбы механизм:

— Нет больше, таких как я?

— Нет больше, таких как ты?

— Что если, ложь я?

— А что если, правда ты?

Пали стражи времени

Не ведома сути своей

Осуждения смертных

De bewakers van de tijd gesloten

In de oren van het labyrint van angst

De suprematie van elk beoordelen

In de lineariteit van gebeurtenissen

En iedereen gaat met zijn beul naar het hakblok

Bang om verslagen te worden

Iedereen heeft zijn eigen waarheid

Iedereen heeft zijn eigen pad

De poorten sloegen dicht

De rechter huiverde

De beulen waren het erover eens

En iedereen trok zijn mes

De suprematie verdween van het gezicht

Dualisme uitwissen

Beiden weer geproefd

Zijn vechtmechanisme:

— Zijn er geen mensen meer zoals ik?

- Zijn er geen mensen meer zoals jij?

- Wat als ik lieg?

"Wat als jij het echt bent?"

Gevallen bewakers van de tijd

Zich niet bewust van de essentie ervan

Veroordelingen van stervelingen