Rimmel - Tiziano Ferro

E qualcosa rimane,

fra le pagine chiare e le pagine scure,

e cancello il tuo nome dalla mia facciata

e confondo i miei alibi e le tue ragioni,

i miei alibi e le tue ragioni.

Chi mi ha fatto le carte mi ha chiamato vincente

ma è uno zingaro è un trucco.

E un futuro invadente, fossi stato un po' più giovane,

l’avrei distrutto con la fantasia,

l’avrei stracciato con la fantasia.

Ora le tue labbra puoi spedirle a un indirizzo nuovo

e la mia faccia sovrapporla a quella di chissà chi altro ancora.

I tuoi quattro assi, bada bene, di un colore solo,

li puoi nascondere o giocare come vuoi

o farli rimanere buoni amici come noi.

Santa voglia di vivere e dolce Venere di Rimmel.

Come quando fuori pioveva e tu mi domandavi

se per caso avevi ancora quella foto

in cui tu sorridevi e non guardavi.

Ed il vento passava sul tuo collo di pelliccia

e sulla tua persona e quando io,

senza capire, ho detto sì.

Hai detto «E' tutto quel che hai di me».

È tutto quel che ho di te.

Ora le tue labbra puoi spedirle a un indirizzo nuovo

e la mia faccia sovrapporla a quella di chissà chi altro ancora.

I tuoi quattro assi, bada bene, di un colore solo,

li puoi nascondere o giocare come vuoi

o farli rimanere buoni amici come noi.

En er blijft iets over,

tussen lichte pagina's en donkere pagina's,

en veeg je naam van mijn façade

en ik verwar mijn alibi's en jouw redenen,

mijn alibi's en jouw redenen.

Degene die mij de kaarten heeft gemaakt noemde mij een winnaar

maar hij is een zigeuner is een truc.

En een opdringerige toekomst, als ik wat jonger was geweest,

Ik zou het hebben vernietigd met mijn verbeelding,

Ik zou het met mijn fantasie hebben verscheurd.

Nu kunnen je lippen naar een nieuw adres worden verzonden

en mijn gezicht gesuperponeerd op dat van wie weet wie nog meer.

Je vier azen, let wel, van slechts één kleur,

je kunt ze verbergen of spelen zoals je wilt

of houd ze net zo goede vrienden als wij.

Heilige wil om te leven en zoete Venus door Rimmel.

Zoals toen het buiten regende en je het me vroeg

als je die foto toevallig nog had

waarin je lachte en niet keek.

En de wind waaide door je bontkraag

en op uw persoon en wanneer ik,

zonder het te begrijpen zei ik ja.

Je zei: "Het is alles wat je van me hebt."

Dat is alles wat ik van je heb.

Nu kunnen je lippen naar een nieuw adres worden verzonden

en mijn gezicht gesuperponeerd op dat van wie weet wie nog meer.

Je vier azen, let wel, van slechts één kleur,

je kunt ze verbergen of spelen zoals je wilt

of houd ze net zo goede vrienden als wij.