Ma so proteggerti - Tiziano Ferro

Ho la testa ai primi sette giorni

Insieme sempre, ventiquattro ore

Ed è passato ancora molto tempo

Ma sono sequestrato sempre dal tuo odore

E ridi, ridi, ridi, ridi sempre, amore mio

La sincerità è la madre di ogni vizio

Quindi adesso penso a te

Che ti ascolto parlare da dietro il mio muro e

Ciò che ora divide ci riunirà in futuro

E sembrerà Natale sempre

E amore ti custodirò dentro una lacrima

Che piovve sul mio viso il giorno in cui scrivesti

Non ho ali ma, ma so proteggerti dalle intemperie

O per assurdo dalle armonie

Perché sa far paura anche la felicità

Lo so, io so proteggerti

Ci giudichiamo adulti, come per invenzione

Perdiamo tempo urlare, ma senza ascoltare

E tratteniamo lacrime, come in competizione

Come fosse una gara ad occultare

Ma piangi, piangi, piangi, piangi pure se lo vuoi

Il destino che connette ogni mondo

Un giorno mi portò a te

E ti rincorsi per caso e fu surreale

L’amore che urlasti fu forte da far male

E sembrerà Natale sempre

E amore ti custodirò dentro una lacrima

Che piovve sul mio viso il giorno in cui scrivesti

Non ho ali ma, ma so proteggerti dalle intemperie

O per assurdo dalle armonie

Perché sa far paura anche la felicità

Lo so, ma so proteggerti

Magari un giorno avremo un posto anche noi

In questo mondo che all’amore non sa arrendersi

Mentre cammino il mondo ha il tuo nome

E mi sembra migliore

E sembrerà Natale sempre

E amore ti custodirò dentro una lacrima

Che piovve sul mio viso il giorno in cui scrivesti

Non ho ali ma, ma so proteggerti

Ma so proteggerti

Ma so proteggerti

Ik heb mijn hoofd in de eerste zeven dagen

Altijd samen, vierentwintig uur

En er is een lange tijd verstreken

Maar ik word altijd gekidnapt door jouw geur

En lach, lach, lach, lach altijd, mijn lief

Oprechtheid is de moeder van alle ondeugd

Dus nu denk ik aan jou

Dat ik luister naar je spreken van achter mijn muur en

Wat ons nu verdeelt, zal ons in de toekomst samenbrengen

En het zal altijd als Kerstmis voelen

En liefde, ik zal een traan in je houden

Dat regende op mijn gezicht op de dag dat je schreef

Ik heb geen vleugels, maar ik weet hoe ik je moet beschermen tegen de elementen

Of absurd uit harmonieën

Want geluk kan ook beangstigend zijn

Ik weet het, ik kan je beschermen

We beschouwen onszelf als volwassenen, als door uitvinding

We verspillen tijd met schreeuwen, maar zonder te luisteren

En we houden tranen tegen, alsof we in competitie zijn

Alsof het een wedstrijd is om te verbergen

Maar huil, huil, huil, huil ook als je dat wilt

Het lot dat elke wereld verbindt

Op een dag bracht hij me naar jou

En ik rende toevallig achter je aan en het was surrealistisch

De liefde die je schreeuwde was sterk genoeg om pijn te doen

En het zal altijd als Kerstmis voelen

En liefde, ik zal een traan in je houden

Dat regende op mijn gezicht op de dag dat je schreef

Ik heb geen vleugels, maar ik weet hoe ik je moet beschermen tegen de elementen

Of absurd uit harmonieën

Want geluk kan ook beangstigend zijn

Ik weet het, maar ik kan je beschermen

Misschien hebben we op een dag ook een plek

In deze wereld die zich niet kan overgeven aan liefde

Terwijl ik loop heeft de wereld jouw naam

En het lijkt me beter

En het zal altijd als Kerstmis voelen

En liefde, ik zal een traan in je houden

Dat regende op mijn gezicht op de dag dat je schreef

Ik heb geen vleugels, maar ik weet hoe ik je moet beschermen

Maar ik kan je beschermen

Maar ik kan je beschermen