Il Bimbo Dentro - Tiziano Ferro

Che fine ho fatto io?

Col viso più rotondo ma mai pallido

Meno sicuro ma

Più forte a volte per la grande umiltà

Che dormivo sui banchi di scuola

Non trattenevo mai i nodi alla gola

Che di lottare al volte ero stanco

Ma per pensare avevo sempre tempo

E ora no

Adesso

Ti guardo assente e dico:

«tu non entri tu dentro di me non entri

Ora non più non mi ferisci più!»

Che stringo a tutti i costi i denti

E pur di non scoprirmi mi tiro

Indietro un po' e ancora un po'

Luna ascoltami

Se da quell’angolo

Di altitudine

Ne sai di più di me

Ora stringimi

Non voglio perdermi

Ma ora non trovo più

Il bimbo dentro me

Che fine hai fatto anche tu?

Cos'è, sei stanca ormai di dirmelo

Che non ci sono più?

Tu che conosci con sincera umiltà

La versione integrale di me

Che custodisci gelosa i «perché»

Prova a ridarmi quell’assurda ironia

La voglia matta di andare via

Ma tornare a casa

Ma ora ti guardo assente

E dico:

«tu non entri!

Tu dentro di me non entri più!

Non mi ferisci più!»

E oramai neanche ti ribelli

Non discuti e ti rassegni

Aiutami

Ti prego

Luna ascoltami

Se da quell’angolo

Di altitudine

Ne sai di più di me

Scavalca i ponti tra mente e cuore

La soglia estrema del dolore

L’orgoglio ed il suo mare immenso

Per far capire che ci penso

Che soffro per amore intenso

Che gioco ancora con il vento

Ma non trovo più il bimbo dentro

Che rido ancora senza un senso

E navigo distratto e attento

Ingenuo ma con la testa

O tutto o niente.

o sempre o basta!

E che sono qui per ritrovarmi

E chiedo aiuto a te

Wat is er met me gebeurd?

Met een ronder gezicht maar nooit bleek

Minder zeker maar

Soms sterker voor de grote nederigheid

Ik sliep op schoolbanken

Ik hield nooit de brok in mijn keel tegen

Dat ik soms moe was van het vechten

Maar ik had altijd tijd om na te denken

En niet nu

nutsvoorzieningen

Ik kijk je afwezig aan en zeg:

«Je gaat je niet binnen in mij, je komt niet binnen

Nu doe je me geen pijn meer!"

Dat ik koste wat kost op mijn tanden bijt

En om mezelf niet te ontdekken, trek ik aan mezelf

Een beetje en een beetje meer terug

Luna luister naar mij

Als uit die hoek

van hoogte

Jij weet meer dan ik

Houd me nu vast

Ik wil niet verdwalen

Maar nu kan ik het niet meer vinden

De baby in mij

Wat is er ook met jou gebeurd?

Wat is er, je bent het zat om het me nu te vertellen?

Zijn er niet meer?

U die weet met oprechte nederigheid

De volledige versie van mij

Die angstvallig het "waarom" bewaken

Probeer me die absurde ironie terug te geven

Het gekke verlangen om te vertrekken

Maar ga naar huis

Maar nu kijk ik naar je afwezig

En ik zeg:

"Je gaat niet naar binnen!

Je komt me niet meer binnen!

Je doet me geen pijn meer!"

En nu kom je niet eens in opstand

Je maakt geen ruzie en je neemt zelf ontslag

Help mij

ik smeek u

Luna luister naar mij

Als uit die hoek

van hoogte

Jij weet meer dan ik

Kruis bruggen tussen geest en hart

De extreme pijngrens

Trots en zijn immense zee

Om duidelijk te maken dat ik erover nadenk

Ik heb last van intense liefde

Ik speel nog steeds met de wind

Maar ik kan de baby niet meer binnenin vinden

Dat ik nog steeds lach zonder gevoel

En ik navigeer afgeleid en attent

Naïef maar met het hoofd

Alles of niets.

of altijd of genoeg!

En dat ik hier ben om mezelf te vinden

En ik vraag je om hulp