Fotografie Della Tua Assenza - Tiziano Ferro

Non guarderò

Mai più negli occhi

La mia gelosia

E tornerà

L’indifferenza

A farmi compagnia

Fai spazio, fai spazio, fai spazio

Più che puoi

Più che se ne può fare

Ognuno ha il diritto di dire

Ognuno quello di non ascoltare

Sono passati dei mesi

E l’esperienza non provoca cambi

Che ad avvicinarci nel tempo

Ormai sono i danni

Non sono più gli anni

La vita che passa e va via

Vivendola meglio

Mi vendicherò

Scusa se non ti accompagno

Ma ognuno prende la strada che può

Che anno era quando il temporale

Non voleva farci uscire più?

Che giorno era, quale calendario

Se ci provo non me lo ricordo

E conto i giorni al contrario

E come sempre la stessa innocenza

Mi sorprendo sempre quando

Troverò ogni parvenza

Di tracce tue e del tuo nome

Anche se vivo ormai senza

Fotografate da Dio in persona

Fotografie della tua assenza

Fotografie

Mentre in molti

Si avvicinano a te

Senza riuscirci mai

Non riesco a dare forma ad un destino

Che si avvicini a noi

Ed ho così perso coraggio

Che è facile cadere in uno sbaglio

E cerco tra tutta la gente

Almeno un tuo dettaglio

Ho in testa recrudescenze

Della tua ultima carezza

E aspetto stordito con un sorriso

Mi dia la mia salvezza

Cosa ci sia dietro ad un segreto?

Cosa davanti lo vedo

E il viso triste sopra ogni dubbio

Non lo nascondo

E se lo faccio

Sbaglio

Io sbaglio

Solo fotografie della tua assenza

ik zal niet kijken

Nooit meer in de ogen

mijn jaloezie

En het komt terug

Onverschilligheid

Om me gezelschap te houden

Maak ruimte, maak ruimte, maak ruimte

Meer dan je kunt

Er kan meer dan dat

Iedereen heeft het recht om te zeggen

Iedereen mag niet luisteren

Het is al maanden

En de ervaring veroorzaakt geen veranderingen

Dan om ons dichterbij te brengen in de tijd

Nu is het de schade

Ze zijn niet langer de jaren

Het leven dat voorbijgaat en voorbijgaat

Beter leven

ik zal wreken

Sorry als ik je niet vergezel

Maar iedereen neemt de weg die hij kan

In welk jaar was het toen het onweerde?

Wilde hij ons er niet meer uit laten?

Welke dag het was, welke kalender

Als ik het probeer, weet ik het niet meer

En ik tel de dagen in omgekeerde volgorde

En zoals altijd dezelfde onschuld

Ik ben altijd verbaasd wanneer

Ik zal elke schijn vinden

Sporen van jou en je naam

Ook al leef ik nu zonder

Gefotografeerd door God Zelf

Foto's van je afwezigheid

Foto's

terwijl velen

Ze komen dicht bij je

Zonder ooit te slagen

Ik kan geen lot bepalen

Kom dichter bij ons

En zo verloor ik de moed

Dat het gemakkelijk is om in een fout te vallen

En ik zoek tussen alle mensen

Ten minste één van uw gegevens

Ik heb een opleving in mijn hoofd

Van je laatste streling

En ik kijk verbluft met een glimlach

Geef me mijn redding

Wat zit er achter een geheim?

Wat ik ervoor zie

En het droevige gezicht boven alle twijfel

Ik verberg het niet

En als ik dat doe?

ik vergis me

ik ben verkeerd

Alleen foto's van je afwezigheid