Tir Na Nog - Tír na nÓg

Across the dewy morning hills of Erin

Rode Niamh Chinn Oir on a snow-white steed

To Oisin, poet of the Fianna

For she fain would this mortal wed

Ride with me to the fairyland of Tír na nÓg

For I have long loved you said she

And Oisin taken with her beauty

He bade farewell to his company

They rode through stormy regions far beyond the sea

To a land where time had ne’er its harvest reaped

And for an age there Oisin lived contented

Till longing for his comrades made him weep

I cannot help but read the sad dreams in your eyes

So you may return to your country

And take my blessing with this one command

'Do not dismount from your fairy steed'

But when at last he reached that misty island

So strange a sight did meet his puzzled frown

For Oisin rode as a giant among the people

And nowhere were the Fianna to be found

He learned from a gathering of workers

Together straining with a heavy weight

That centuries before his friends had perished

Which painful tidings filled him with despair

As payment for the news that we have told to you

Pray help us this heavy stone to move

For if your strength can match your mighty stature

Scarce more than a touch enough should prove

But the saddle tore as Oisin leaned to help them

And sorely he upon the ground was thrown

He quickly changed into an aged man

And ne’er again laid eyes on Tír na nÓg

Over de met dauw bedekte ochtendheuvels van Erin

Reed Niamh Chinn Oir op een sneeuwwit ros

Aan Oisin, dichter van de Fianna

Want ze zou graag met deze sterveling trouwen

Rijd met me mee naar het sprookjesland van Tír na nÓg

Want ik heb lang van je gehouden, zei ze

En Oisin ingenomen met haar schoonheid

Hij nam afscheid van zijn bedrijf

Ze reden door stormachtige streken ver over de zee

Naar een land waar de tijd nog nooit geoogst heeft

En een tijd lang leefde Oisin tevreden

Tot het verlangen naar zijn kameraden hem aan het huilen maakte

Ik kan het niet helpen, maar lees de droevige dromen in je ogen

U kunt dus terugkeren naar uw land

En neem mijn zegen met dit ene commando

'Stap niet af van je sprookjespaard'

Maar toen hij eindelijk dat mistige eiland bereikte?

Dus een vreemd gezicht ontmoette zijn verbaasde frons

Want Oisin reed als een reus onder de mensen

En nergens waren de Fianna te vinden

Hij leerde van een bijeenkomst van arbeiders

Samen spannen met een zwaar gewicht

Dat eeuwen voordat zijn vrienden waren omgekomen

Welke pijnlijke tijdingen hem met wanhoop vervulden?

Als betaling voor het nieuws dat we u hebben verteld

Bid, help ons deze zware steen te verplaatsen

Want als je kracht overeenkomt met je machtige gestalte

Nauwelijks meer dan een aanraking zou genoeg moeten bewijzen

Maar het zadel scheurde toen Oisin leunde om hen te helpen

En pijnlijk werd hij op de grond gegooid

Hij veranderde al snel in een oude man

En nooit meer Tír na nÓg . gezien