Mariner Blues - Tír na nÓg

You would stand with the early sun

On the rope that held my boat

And the wheeling seagull began to wonder

Why I’d missed the tide

You sometimes came to brown your arms

And you sat upon the stern

And you thought how fine the valleys were

In between each crest

And you might say, yes you might say

The mariner is glad

The gull flew down one morning

As I was setting out to sea

And told me in his language

You’d bid your goodbyes to me

I climbed up to your house

And tapped upon your windows

But all I saw within your rooms

Were paintings of the sea

And warm pullovers on the floor

And boots with sandy heels

And drawings that you made of me

While sailing out to sea

And you might say, yes you might say

The mariner is sad

Je zou staan ​​met de vroege zon

Aan het touw dat mijn boot vasthield

En de razende meeuw begon zich af te vragen

Waarom ik het tij had gemist

Je kwam soms om je armen te bruinen

En je zat op de achtersteven

En je dacht hoe mooi de valleien waren

Tussen elke kam

En je zou kunnen zeggen, ja, je zou kunnen zeggen

De zeeman is blij

Op een ochtend vloog de meeuw naar beneden

Terwijl ik op weg was naar zee

En vertelde me in zijn taal

Je zou afscheid van me nemen

Ik ben naar je huis geklommen

En tikte op je ramen

Maar alles wat ik in je kamers zag

Waren schilderijen van de zee

En warme truien op de vloer

En laarzen met zandkleurige hakken

En tekeningen die je van mij hebt gemaakt

Tijdens het zeilen naar zee

En je zou kunnen zeggen, ja, je zou kunnen zeggen

De zeeman is verdrietig