An Epitaph - Tiny Moving Parts, Old Gray

I used to be scared of death,

But now its my only friend.

I found comfort in it’s embrace

And solace in the grace that it leaves me each night.

I am no longer afraid to die because my world’s become so empty

You were so young, I owe this all to you.

You live in my every word, you’re the reason that i’m still alive

No one deserves to die, I never got to say goodbye.

So this is my goodbye to you,

And I hope wherever you are,

That you hear how my voice sounds now,

How in six years I haven’t drowned,

In the shadow that I have become,

In the shadow of my everyday,

In the darkness that I have become,

In the shadow of my everyday

And I still miss you,

You were the place that I called home,

And I am so alone.

Ik was bang voor de dood,

Maar nu is het mijn enige vriend.

Ik vond troost in zijn omhelzing

En troost in de genade die het me elke nacht geeft.

Ik ben niet langer bang om te sterven omdat mijn wereld zo leeg is geworden

Je was zo jong, ik heb dit allemaal aan jou te danken.

Je leeft in mijn woord, jij bent de reden dat ik nog leef

Niemand verdient het om te sterven, ik heb nooit afscheid kunnen nemen.

Dus dit is mijn afscheid van jou,

En ik hoop dat waar je ook bent,

Dat je nu hoort hoe mijn stem klinkt,

Hoe ik in zes jaar niet ben verdronken,

In de schaduw die ik geworden ben,

In de schaduw van mijn dagelijks leven,

In de duisternis die ik geworden ben,

In de schaduw van mijn dagelijks leven

En ik mis je nog steeds,

Jij was de plek die ik thuis noemde,

En ik ben zo alleen.