Мама - Тимур Рахманов

Не был в детстве избалован я судьбою,

И обиды — слезы сдерживал порой.

Хоть была дорога часто нелегка,

Согревала душу мамина рука.

Ласково и нежно боли отгоняла,

И своих страданий ты не замечала —

Были рядом дети — старший брат и я,

В них растворялась боль и грусть твоя.

И как бы высоко я не поднялся,

Покуда не забуду я и кто.

Я может, мама, часто ошибался…

Ты прости меня за это и за то.

Мама, милая — к тебе через года

Пронесу я благодарность навсегда.

Светит солнце, освещая седину твою —

Я всегда Боготворю тебя одну.

Ты — моя жизнь и радость, и мой свет.

Слезинкой нежности прольется твой ответ.

Послушай, мама, для тебя поет твой сын,

Свои колени преклоняя у седин.

Прости мне, мама, я теперь уже другой.

Хотя и вырос, но как прежде — мальчик твой.

Как и в детстве, я люблю, люблю тебя!

Без раздумий за тебя отдам себя!

Как и в детстве, я люблю, люблю тебя!

Без раздумий за тебя отдам себя!

Прости мне, мама, я теперь уже другой.

Хотя и вырос, но как прежде — мальчик твой.

Как и в детстве, я люблю, люблю тебя!

Без раздумий за тебя отдам себя!

Ik werd niet verwend door het lot in mijn jeugd,

En beledigingen - hielden soms tranen tegen.

Hoewel de weg vaak moeilijk was,

Moeders hand verwarmde de ziel.

Liefdevol en zachtjes verdreef de pijn,

En je hebt je lijden niet opgemerkt -

Er waren kinderen in de buurt - een oudere broer en ik,

Je pijn en verdriet losten erin op.

En hoe hoog ik ook stijg,

Zolang ik maar niet vergeet wie.

Misschien, mam, heb ik me vaak vergist...

Vergeef me voor dit en dat.

Mama, lieve - voor jou over een jaar

Ik zal mijn dankbaarheid voor altijd dragen.

De zon schijnt, verlicht je grijze haar -

Ik aanbid je altijd alleen.

Jij bent mijn leven en vreugde en mijn licht.

Een traan van tederheid zal je antwoord vergieten.

Luister, mam, je zoon zingt voor je,

Je knieën buigen voor de grijze haren.

Vergeef me, mam, ik ben nu anders.

Hoewel hij opgroeide, maar zoals voorheen - jouw jongen.

Net als in de kindertijd, ik hou van, hou van je!

Zonder aarzeling zal ik mezelf voor jou geven!

Net als in de kindertijd, ik hou van, hou van je!

Zonder aarzeling zal ik mezelf voor jou geven!

Vergeef me, mam, ik ben nu anders.

Hoewel hij opgroeide, maar zoals voorheen - jouw jongen.

Net als in de kindertijd, ik hou van, hou van je!

Zonder aarzeling zal ik mezelf voor jou geven!