Still Not Home - Tift Merritt

Jesus at the table in the early morning

Dad, I’ve been thinking I got to get born

Got to mean something heavy to somebody somewhere

I don’t know who I am but I can’t stay here

I didn’t mean to stand up, I didn’t mean to daydream

I didn’t want to hear it calling my name

Regular life don’t suit me at all

I gotta get going, I’m still not home

I try so hard and I’m still not home

Robert Johnson was trembling, calling for help

At the edge of the field talking to himself

Not a woman, not a dollar, not even his soul

Feels as good in his hands as that old guitar

He say, Nobody sees how desperate I’m torn

Feel like I’m crazy the way that I’m going

Don’t know if it’s from up high or way down low

I try so hard, I’m still not home

I gotta get going, I’m still not home

You know that ache’s grown so familiar

How many times I got to shoo it from my door

Putting the shine on the far side of the river

Come round to bruise me up a little bit more

Come round to bruise me up just a little bit more

One day, I’m gonna light like a season of green

My heart is gonna run like a flying machine

Lipstick and a nickel in the pocket of my coat

I won’t even care if I never come back

All the windows open and the wind like wheels

Nobody can tell you the way that it feels

Lord, if you could see the way I’m gonna soar

I gotta get going, I’m still not home

I best be going, I’m still not home

I try so hard, I’m still not home

I gotta get going, I’m still not home

Jezus aan tafel in de vroege ochtend

Pap, ik heb zitten denken dat ik geboren moet worden

Moet ergens iets zwaars voor iemand betekenen

Ik weet niet wie ik ben, maar ik kan hier niet blijven

Ik wilde niet opstaan, ik wilde niet dagdromen

Ik wilde niet dat hij mijn naam riep

Het gewone leven past helemaal niet bij mij

Ik moet gaan, ik ben nog steeds niet thuis

Ik probeer zo hard en ik ben nog steeds niet thuis

Robert Johnson beefde en riep om hulp

Aan de rand van het veld in gesprek met zichzelf

Geen vrouw, geen dollar, zelfs niet zijn ziel

Ligt net zo goed in zijn handen als die oude gitaar

Hij zegt: Niemand ziet hoe wanhopig ik ben verscheurd

Voel me alsof ik gek ben zoals ik ga

Weet niet of het van hoog of laag komt

Ik probeer zo hard, ik ben nog steeds niet thuis

Ik moet gaan, ik ben nog steeds niet thuis

Je weet dat die pijn zo vertrouwd is geworden

Hoe vaak heb ik het uit mijn deur moeten jagen?

De glans aan de andere kant van de rivier brengen

Kom langs om me nog een beetje te kwetsen

Kom langs om me nog een beetje te kneuzen

Op een dag zal ik oplichten als een groen seizoen

Mijn hart gaat draaien als een vliegende machine

Lippenstift en een nikkel in de zak van mijn jas

Het kan me niet eens schelen als ik nooit meer terugkom

Alle ramen open en de wind als wielen

Niemand kan je vertellen hoe het voelt

Heer, als u zou kunnen zien hoe ik ga zweven

Ik moet gaan, ik ben nog steeds niet thuis

Ik kan het beste gaan, ik ben nog steeds niet thuis

Ik probeer zo hard, ik ben nog steeds niet thuis

Ik moet gaan, ik ben nog steeds niet thuis