Broken - Tift Merritt

Once you were a straight shot, a shiny quarter in a new slot,

Night would keep the dreams that you got for afternoon.

Then telling the truth got so hard, we were dancing in the backyard,

Once I knew the end and the start, but now that’s through.

Now you’re broken and you don’t understand

What is broken falls into place once again.

So morning comes to clean up like nothing happened when your heart stopped,

Like all the lawyers calling all cops to wave days through.

Just close your eyes for this long, something’s mixed up and something’s gone,

Only fingers can you count on, and one leaves two.

Now you’re broken and you don’t understand

What is broken falls into place once again.

And it’s these most loved losses, they are just old coin tosses,

And these most loved losses are the hardest to carry.

I wish I were a freeway laid out clearer than a bright day.

I’d run wide open down this causeway like brand new

Singing louder than the whole block, all my love would be a straight shot

Night would dream the dreams that I got, and so would you.

But I’m broken and I don’t understand

What is broken falls into place once again.

Hand of kindness, come and gather me in like a rainstorm,

Again and again and again,

I think I will break but I mend.

Ooit was je een recht schot, een glimmend kwartje in een nieuw slot,

De nacht zou de dromen bewaren die je voor de middag hebt.

Toen de waarheid vertellen zo moeilijk werd, waren we aan het dansen in de achtertuin,

Ooit kende ik het einde en het begin, maar nu is dat voorbij.

Nu ben je gebroken en begrijp je het niet

Wat kapot is, valt weer op zijn plaats.

Dus de ochtend komt om op te ruimen alsof er niets is gebeurd toen je hart stopte,

Zoals alle advocaten die alle politie bellen om dagen door te zwaaien.

Sluit je ogen maar zo lang, er is iets door de war en er is iets weg,

Alleen vingers kun je op rekenen, en één laat er twee over.

Nu ben je gebroken en begrijp je het niet

Wat kapot is, valt weer op zijn plaats.

En het zijn deze meest geliefde verliezen, het zijn gewoon oude opgooien van munten,

En deze meest geliefde verliezen zijn het moeilijkst te dragen.

Ik wou dat ik een snelweg was die duidelijker was aangelegd dan een heldere dag.

Ik zou wijd open over deze verhoogde weg rennen als gloednieuw

Zingen luider dan het hele blok, al mijn liefde zou een recht schot zijn

De nacht zou de dromen dromen die ik kreeg, en jij ook.

Maar ik ben gebroken en ik begrijp het niet

Wat kapot is, valt weer op zijn plaats.

Hand van vriendelijkheid, kom en verzamel me als een regenbui,

Opnieuw en opnieuw en opnieuw,

Ik denk dat ik zal breken, maar ik repareer.