Blur - Thrice

The shutter opens but never closes,

I am waylaid, in light trails.

Endless moments, overlaid and burned across a melee of scattered braille.

This image is a night-terror transforming,

Without the hope of morning.

My nemesis, I feel it coming for me, and it means to destroy me.

Why does this keep happening?

I try to close my eyes but I can’t blink,

And the world keeps moving on, black and white blur into one.

Hieroglyphic, indecipherable, opaque;

The meaning escapes me.

Dry and lidless, are my eyes — asleep, awake — reading the slurred debris

De sluiter gaat open maar sluit nooit,

Ik ben belaagd, in lichtsporen.

Eindeloze momenten, over elkaar gelegd en gebrand in een melee van verspreide braille.

Deze afbeelding is een nachtelijke terreur die transformeert,

Zonder de hoop van de ochtend.

Mijn aartsvijand, ik voel het op me afkomen, en het betekent om me te vernietigen.

Waarom gebeurt dit steeds?

Ik probeer mijn ogen te sluiten, maar ik kan niet knipperen,

En de wereld gaat maar door, zwart en wit vervagen tot één.

Hiërogliefen, niet te ontcijferen, ondoorzichtig;

De betekenis ontgaat me.

Droog en zonder deksel, zijn mijn ogen - slapend, wakker - het onduidelijke puin aan het lezen