The Window - Thrice

All that I’ve known’s within the walls of this room

Where there’s a window, roughly boarded up

It’s true the gaps are patched, but even through the tiny cracks

I feel a wind blow, I see a light of strangest hue

And there’s nothing I can say — there’s no way I can prove

That there’s a place beyond this room

But still, there’s something in the way the light comes shining through

And in the way the curtains move

Late in the night I lay awake, my eyes fixed

On the window, I strained my ears until

I thought that I might have heard a song, somehow hiding

In the soft glow, old as time and ever new

There’s nothing I can say — there’s no way I can prove

That there’s a place beyond this room

But still, there’s something in the way the light comes shining through

And in the way the curtains move

I found a note scratched in the wall

In a pained and earnest scrawl

The hand, I recognized, was somehow mine …

I read each line with dread:

«There's no wind and there’s no light

There’s no song you hear at night

There’s nowhere to hide, be terrified

It’s all inside your head»

But still there’s something in the way

The light comes shining through

And in the way — in the way the curtains move

Alles wat ik heb gekend, bevindt zich binnen de muren van deze kamer

Waar een raam is, ruwweg dichtgetimmerd

Het is waar dat de gaten zijn gedicht, maar zelfs door de kleine scheurtjes

Ik voel een wind waaien, ik zie een licht van de vreemdste tint

En ik kan niets zeggen — ik kan het op geen enkele manier bewijzen

Dat er een plaats is buiten deze kamer

Maar toch, er zit iets in de manier waarop het licht er doorheen schijnt

En in de manier waarop de gordijnen bewegen

Laat in de nacht lag ik wakker, mijn ogen gefixeerd

Op het raam spitste ik mijn oren tot

Ik dacht dat ik misschien een nummer had gehoord dat zich op de een of andere manier verstopt

In de zachte gloed, oud als de tijd en altijd nieuw

Ik kan niets zeggen — ik kan het op geen enkele manier bewijzen

Dat er een plaats is buiten deze kamer

Maar toch, er zit iets in de manier waarop het licht er doorheen schijnt

En in de manier waarop de gordijnen bewegen

Ik vond een briefje in de muur gekrast

In een pijnlijke en ernstige krabbel

De hand, herkende ik, was op de een of andere manier van mij...

Ik lees elke regel met angst:

«Er is geen wind en er is geen licht

Er is geen nummer dat je 's nachts hoort

Je kunt je nergens verbergen, wees doodsbang

Het zit allemaal in je hoofd»

Maar er is nog steeds iets in de weg

Het licht komt er doorheen schijnen

En in de weg — in de manier waarop de gordijnen bewegen