Starlit - Theatre Of Tragedy

We stepped out of the brittle frame

And I heard her as she came

Through the city-streets

And the lavish lover-suites

Man standing next to man

He’s alone

I see only faces

I don’t know

I see faces staring

Other faces staring

Don’t talk, don’t tell

We stepped out and sought for height

And I looked for a single star

Through a starlit sky

And the fangles of sheets

There’s nothing to expect from this place

We don’t understand what is said

We’re human, we’re alone

So confused

We’ve lost all our means

And we’ll lose

Now the sight greys out

And we wonder what we’re doing in a place like this

It’s so bright outside

In a non-white, flash-light way of Sometime

Now, tomorrow, anytime

I see faces staring

Other faces staring

Don’t talk, don’t tell

We’re waiting

For morning

No sign of it

I’m listening

Can’t hear it

Are we sure we didn’t miss it?

I see faces staring

Other faces staring

Don’t talk, don’t tell

We zijn uit het broze kader gestapt

En ik hoorde haar toen ze kwam

Door de stadsstraten

En de weelderige lover-suites

Man staat naast man

Hij is alleen

Ik zie alleen gezichten

Ik weet het niet

Ik zie gezichten staren

Andere gezichten staren

Niet praten, niet vertellen

We stapten uit en zochten hoogte

En ik zocht een enkele ster

Door een sterrenhemel

En de kronkels van lakens

Er is niets te verwachten van deze plek

We begrijpen niet wat er wordt gezegd

We zijn mensen, we zijn alleen

Zo verward

We zijn al onze middelen kwijt

En we zullen verliezen

Nu vergrijst het zicht

En we vragen ons af wat we doen op een plek als deze

Het is zo helder buiten

Op een niet-witte, flitsende manier van Sometime

Nu, morgen, wanneer dan ook

Ik zie gezichten staren

Andere gezichten staren

Niet praten, niet vertellen

We zijn aan het wachten

voor de ochtend

Geen teken van

Ik luister

Kan het niet horen

Weten we zeker dat we het niet hebben gemist?

Ik zie gezichten staren

Andere gezichten staren

Niet praten, niet vertellen