Senseless - Theatre Of Tragedy

Watch slow moving pictures pass instead

I disassembled what was mundane

Looking for what’s left and does remain

I challenge the truth

I’m fighting illusions

Come, let’s be receptive

To all the senseless delusions

Moments that bore the years of youth

Now a hintless trace of me and you

Synchronise our words that are sincere

Articulated in ways hard to hear

Let us recognise the end

Seal it from within

I know love did confound us then

And there’s no one there, all alone again

Never will I leave before all’s been said and done

And I turn to you: «Can you see the fading sun?»

Kijk in plaats daarvan langzaam bewegende beelden voorbijgaan

Ik heb uit elkaar gehaald wat alledaags was

Op zoek naar wat er over is en blijft

Ik betwist de waarheid

Ik vecht tegen illusies

Kom, laten we ontvankelijk zijn

Op alle zinloze waanideeën

Momenten die de jaren van de jeugd droegen

Nu een hintloos spoor van mij en jij

Synchroniseer onze woorden die oprecht zijn

Gearticuleerd op manieren die moeilijk te horen zijn

Laten we het einde erkennen

Sluit het van binnenuit af

Ik weet dat liefde ons toen in verwarring bracht

En er is niemand, weer helemaal alleen

Nooit zal ik vertrekken voordat alles is gezegd en gedaan

En ik wend me tot u: "Kun je de vervagende zon zien?"