Envision - Theatre Of Tragedy

He tries to see, although he can’t

He tries, but doesn’t understand

He calls on a different phone-line

No one that he knows

An out of focus acquaintance

Speaking in a silent parlance «Remember me», breaks the silence

A recurring line again

He’s looking for something

Can’t see that he’s stranded

He’s just moving/going somewhere

He just can’t stand this feeling no more

He feels the blood run through his veins

Tries to get up, be young again

His face in the bathroom mirror

Someone looks at him

His undisputed kind of self-love

Weaker than it used to be like «Don't forget me», breaks the silence

A different life begins

He’s looking for something

Can’t see that he’s stranded

He’s just moving/going somewhere

He just can’t stand this feeling no more

Looks in the mirror, feels the snag

Packs his bag and picks a map «Don't forget me», seems inapt

He doesn’t want to know «Don't forget me»

He’s looking for something

Can’t see that he’s stranded

He’s just moving/going somewhere

He just can’t stand this feeling no more

He’s waiting for something

Becoming a vision

He’s just moving/going somewhere

He just can’t stand this feeling no more.

Hij probeert te zien, hoewel hij het niet kan

Hij probeert het, maar begrijpt het niet

Hij belt op een andere telefoonlijn

Niemand die hij kent

Een onscherpe kennis

Spreken in een stil spraakgebruik «Onthoud mij», verbreekt de stilte

Weer een terugkerende regel

Hij zoekt iets

Kan niet zien dat hij gestrand is

Hij gaat gewoon ergens heen

Hij kan dit gevoel gewoon niet meer aan

Hij voelt het bloed door zijn aderen stromen

Probeert op te staan, weer jong te zijn

Zijn gezicht in de badkamerspiegel

Iemand kijkt naar hem

Zijn onbetwiste vorm van zelfliefde

Zwakker dan het was, zoals «Vergeet me niet», doorbreekt de stilte

Een ander leven begint

Hij zoekt iets

Kan niet zien dat hij gestrand is

Hij gaat gewoon ergens heen

Hij kan dit gevoel gewoon niet meer aan

Kijkt in de spiegel, voelt het probleem

Pakt zijn tas en kiest een kaart «Vergeet me niet», lijkt ongepast

Hij wil niet weten "Vergeet me niet"

Hij zoekt iets

Kan niet zien dat hij gestrand is

Hij gaat gewoon ergens heen

Hij kan dit gevoel gewoon niet meer aan

Hij wacht op iets

Een visie worden

Hij gaat gewoon ergens heen

Hij kan dit gevoel gewoon niet meer aan.