Astray - Theatre Of Tragedy

Switch to another dream, to a quiet spite

Think back at some time when there was a fading touch

Colour me white and paint the vistas grey

Everyday there’s an electric ray of all too many shimmer-lights

And I can see another time

Another face, forgotten days

I can see another time -- another time, a setting sun

I can see another place -- a rising sun

Let’s get this to work again

Take our souls to the everlasting parade

I never saw it coming this way -- to an end

But now there’s nothing left behind

Let’s all begin

I see it slip away

A dream that fades away

Don’t let them lead you far and astray

Keepsakes of past years, unravelled by phone

And the fog is a traveller through the inner city zones

A million pictures painted on the pavement stones

That get soft like words through the smoke

And I can see another time

Another face, forgotten days

Schakel over naar een andere droom, naar een stille wrok

Denk eens terug aan een tijd dat er een vervagende aanraking was

Kleur me wit en verf de vergezichten grijs

Elke dag is er een elektrische straal van maar al te veel glinsterende lichten

En ik kan een andere keer zien

Een ander gezicht, vergeten dagen

Ik kan een andere tijd zien -- een andere tijd, een ondergaande zon

Ik zie een andere plaats -- een opkomende zon

Laten we dit weer laten werken

Neem onze ziel mee naar de eeuwige parade

Ik heb het nooit op deze manier zien aankomen -- tot een einde

Maar nu is er niets meer over

Laten we allemaal beginnen

Ik zie het wegglippen

Een droom die vervaagt

Laat ze je niet ver en op een dwaalspoor leiden

Herinneringen van de afgelopen jaren, ontrafeld via de telefoon

En de mist is een reiziger door de binnenstadszones

Een miljoen foto's geschilderd op de stoepstenen

Die zacht worden als woorden door de rook

En ik kan een andere keer zien

Een ander gezicht, vergeten dagen