Rags - The Waterboys

Everything is rags

And there’s nobody to blame but me

And it would be so easy

If there was no one to hurt but me

But now everything that I do

Coming out of me will just tear through you

In and out of you

Up and down your life like a curse

Cast by the only Son of Rags

Who would wrap you up in all the finest tatters

Though he wanted nothing more, my loved one

Than to wrap you up in joy

But it’d never be with me

You and I are like two worlds

Not meant to collide

Death to each other

In the unravelling of time

So how do you.

how do you…

How do you… how do you like it?

What kind of… what kind of…

What kind of dream would you call it

To have one foot in Eden

One foot in Hell

To be always numb

Plagued by demons

Summoned by angels

At the same time endlessly?

But I will

Burn me

Right out of this place

I will lay you down to sleep

So when you awake

I’ll be gone and

You

Will remember

Nothing

Alles is vodden

En er is niemand de schuldige behalve ik

En het zou zo gemakkelijk zijn

Als er niemand anders was dan ik

Maar nu alles wat ik doe

Als je uit me komt, gaat het door je heen

In en uit jou

Op en neer je leven als een vloek

Gegoten door de enige Son of Rags

Wie zou je in de fijnste flarden wikkelen

Hoewel hij niets meer wilde, mijn geliefde

Dan om je in te wikkelen in vreugde

Maar het zou nooit bij mij zijn

Jij en ik zijn als twee werelden

Niet bedoeld om te botsen

Dood aan elkaar

In het ontrafelen van de tijd

Dus hoe gaat het met je.

Hoe doe je…

Hoe vind je het... hoe vind je het?

Wat voor... wat voor...

Wat voor droom zou je het noemen?

Om één voet in Eden te hebben

Eén voet in de hel

Om altijd verdoofd te zijn

Geplaagd door demonen

Opgeroepen door engelen

Tegelijkertijd eindeloos?

Maar ik zal

Verbrand me

Zo uit deze plek

Ik zal je in slaap leggen

Dus als je wakker wordt

Ik ben weg en

Jij

Zal herinneren

Niets