Lonesome and a Long Way from Home - The Waterboys

Every face I see is a stranger

Every step I take I see danger

I must have walked one thousand miles on my own as I roam,

Lost and lonesome and a long long way from home

The man I used be has disappeared

I haven’t heard him laugh for a hundred years

My courage has abandoned me, my spirit too has flown, and I’m alone,

Lost and lonesome and a long long way from home

There is light at the end of the road I am told,

Peace in the valley and a city of gold

I must be facing backwards because all I can see

Is a storm-black rain cloud falling on me

All my dreams have been broken

Oaths and prayerwords have been spoken

There’s nothing in this godalmighty world will soften up my heart of stone

I’m lost and lonesome and a long long way from home

Elk gezicht dat ik zie is een vreemdeling

Bij elke stap die ik zet, zie ik gevaar

Ik moet duizend mijl in mijn eentje hebben gelopen terwijl ik zwerf,

Verloren en eenzaam en ver van huis

De man die ik vroeger was, is verdwenen

Ik heb hem al honderd jaar niet horen lachen

Mijn moed heeft me in de steek gelaten, ook mijn geest is gevlogen, en ik ben alleen,

Verloren en eenzaam en ver van huis

Er is licht aan het einde van de weg is mij verteld,

Vrede in de vallei en een stad van goud

Ik moet naar achteren kijken, want alles wat ik kan zien

Valt er een stormzwarte regenwolk op mij?

Al mijn dromen zijn gebroken

Er zijn eden en gebedswoorden gesproken

Er is niets in deze goddelijke wereld dat mijn hart van steen zal verzachten

Ik ben verdwaald en eenzaam en ver van huis