Farewell To Nova Scotia - The Real McKenzies

The sun was setting in the west

The birds were singing on ev’ry tree

All nature seemed inclined for the rest

But still there was no rest for me

Farewell to Nova Scotia, the sea-bound coast

Let your mountains dark and dreary be

And when I am far away on the briny oceans tossed

Will you ever heave a sigh and a wish for me?

I grieve to leave my native land

I grieve to leave my comrades all

(And) my aged parents whom I always held so dear

And the bonnie, bonnie lass (that) I do adore

The drums are beating the wars do alarm

The captain calls, we must obey

So farewell, farewell to Nova Scotia’s charms

For it’s early in the morning I am far, far away

I have three brothers and they (are) at rest

Their arms are folded upon their breast

But a poor simple sailor just like me

Must be tossed and driven on the dark blue sea

De zon ging onder in het westen

De vogels zongen in elke boom

De hele natuur leek geneigd voor de rest

Maar toch was er geen rust voor mij

Afscheid van Nova Scotia, de aan zee gebonden kust

Laat je bergen donker en somber zijn

En als ik ver weg ben op de zilte oceanen die heen en weer worden gegooid

Zul je ooit een zucht en een wens voor mij slaken?

Ik treur om mijn geboorteland te verlaten

Ik treur om mijn kameraden allemaal te verlaten

(En) mijn bejaarde ouders aan wie ik altijd zo dierbaar was

En de bonnie, bonnie lass (dat) waar ik dol op ben

De drums slaan de oorlogen alarmeren

De kapitein roept, we moeten gehoorzamen

Dus vaarwel, vaarwel aan de charmes van Nova Scotia

Want het is vroeg in de ochtend, ik ben ver, ver weg

Ik heb drie broers en ze (zijn) in rust

Hun armen zijn gevouwen op hun borst

Maar een arme simpele zeeman net als ik

Moet worden gegooid en gereden op de donkerblauwe zee