Little People - The Procussions

Envision a prison of age

where the apparent disposition is out of apparent commision to live in a cage

To its a appearance where decisions are made

to not listen, and they got their fist in opposion to fair play

must be in your soliction of rage

you became a victim the same way

the system that gave way

inflictin the same pain

you convicted and cant blame

recondition your brain till you convince you cant change

understand and be wishin

family tradition wont end you in a position where you feel in the rein

lonely without a home, cause now your childs lone

wearin a milestone like its «?

«cryin we all alone

hopin that god forgives you

wonderin if you get too

no one should have to live through

the violence that you been through

the fight thats still within you

its time to make things right and free the child that lives within you

Hear me See me do you even know im still breathing?

I listen to the sounds of the tv the only thing that really wants to reach me Daddy listen

Mommy please

there must be a better way to raise me i yell untill my ears cant heare me into a silence that kills me There billy stands at twenty below

grippin his coat that froze two hours ago

7 year olds waitin

takes another look at a picture that lost time painted

put it away

i cant look at it the truth stings a little when u look at it we creatin a mold of bad habits

when the teacher got eleven year olds that blast at em and the world tunes in just then

listenin to every word that he shoulda heard at age ten

that he wonders where it all began

he could call you a father

but couldnt really ever call you a friend

you work hard to provide a home for good livin

and you figured thats all you really had to give em now

if you dont know much know this

all work no play

«?"no miss

Hear me See me do you even know im still breathing?

I listen to the sounds of the tv the only thing that really wants to reach me Daddy listen

Mommy please

there must be a better way to raise me i yell untill my ears cant heare me into a silence that kills

it was once said that the grass with wither and the flowers will fall down

and every man must pass when his number gets called

but when a child takes his life that type of logic dont work out

a flower never told to pluck its own petals out

and throughout all the tears

it gets so clear

that the son i held dear

i lost somewhere

between my work passion and a childs size casket

its hard to grasp when these dreams keep flashin

his cold foot hanging from a stainless steel table

and a white sheet stained with a mothers pain and grief

and every day i wipe the faces filling the pain

so another scape goat thats just filling the blame

what kind of man am i?

what kind of mother were you?

what kind of life did we subject a child too?

wishin i woulda listened

couldve probably seen whose prayin for salvation that a soul could sure use

Hear me See me do you even know im still breathing?

I listen to the sounds of the tv the only thing that really wants to reach me Daddy listen

Mommy please

there must be a better way to raise me i yell untill my ears cant heare me into a silence that kills

Stel je een leeftijdsgevangenis voor

waar de schijnbare neiging uit de schijnbare opdracht is om in een kooi te leven

Naar zijn uiterlijk waar beslissingen worden genomen

om niet te luisteren, en ze kregen hun vuist tegen fair play

moet in je woede zijn

je werd op dezelfde manier het slachtoffer

het systeem dat het begaf

dezelfde pijn toebrengen

je bent veroordeeld en kan niet de schuld geven

reconditioneer je hersenen tot je ervan overtuigd bent dat je niet kunt veranderen

begrijpen en wensen

familietraditie zal je niet in een positie brengen waarin je de touwtjes in handen hebt

eenzaam zonder huis, want nu is je kind eenzaam

draag een mijlpaal zoals zijn «?

"huilen we allemaal alleen"

hoop dat god je vergeeft

vraag me af of jij dat ook krijgt

niemand zou moeten doorleven

het geweld dat je hebt doorgemaakt

de strijd die nog steeds in je zit

het is tijd om dingen goed te maken en het kind dat in je leeft te bevrijden

Hoor me, zie me, weet je wel dat ik nog steeds adem?

Ik luister naar de geluiden van de tv het enige dat me echt wil bereiken Papa luister

Mama alsjeblieft

er moet een betere manier zijn om me op te voeden ik schreeuw tot mijn oren me niet kunnen horen in een stilte die me doodt Daar staat Billy op twintig hieronder

zijn jas vastgrijpen die twee uur geleden bevroor

7-jarigen wachten

kijkt nog eens naar een foto die verloren tijd heeft geschilderd

doe het weg

ik kan er niet naar kijken de waarheid prikt een beetje als je ernaar kijkt we creëren een mal van slechte gewoonten

toen de leraar elfjarigen kreeg die naar ze uitschoten en de wereld op dat moment afstemde

luister naar elk woord dat hij op tienjarige leeftijd zou moeten horen

dat hij zich afvraagt ​​waar het allemaal begon

hij zou je een vader kunnen noemen

maar kan je nooit echt een vriend noemen

je werkt hard om een ​​goed thuis te bieden

en je dacht dat dat alles was wat je ze nu echt moest geven

als je niet veel weet, weet dit dan

allemaal werken niet spelen

"?"niet mis

Hoor me, zie me, weet je wel dat ik nog steeds adem?

Ik luister naar de geluiden van de tv het enige dat me echt wil bereiken Papa luister

Mama alsjeblieft

er moet een betere manier zijn om me op te voeden, ik schreeuw tot mijn oren me niet kunnen horen in een stilte die dodelijk is

er werd eens gezegd dat het gras verdort en de bloemen zullen vallen

en elke man moet slagen als zijn nummer wordt gebeld

maar als een kind zich van het leven berooft, werkt dat soort logica niet

een bloem is nooit verteld om zijn eigen bloemblaadjes eruit te plukken

en door alle tranen heen

het wordt zo duidelijk

dat de zoon die ik dierbaar was

ik ben ergens verloren

tussen mijn werk-passie en een kinderkistje

het is moeilijk te bevatten als deze dromen blijven flitsen

zijn koude voet hangt aan een roestvrijstalen tafel

en een wit laken bevlekt met moeders pijn en verdriet

en elke dag veeg ik de gezichten af ​​die de pijn vullen

dus nog een zondebok die de schuld op zich neemt

wat voor man ben ik?

wat voor soort moeder was jij?

wat voor soort leven hebben we een kind ook onderworpen?

ik wou dat ik zou luisteren

had waarschijnlijk kunnen zien wiens gebed voor redding dat een ziel zeker zou kunnen gebruiken

Hoor me, zie me, weet je wel dat ik nog steeds adem?

Ik luister naar de geluiden van de tv het enige dat me echt wil bereiken Papa luister

Mama alsjeblieft

er moet een betere manier zijn om me op te voeden, ik schreeuw tot mijn oren me niet kunnen horen in een stilte die dodelijk is