Insomnia - The Procussions

My lady by my side I got my arm on her

The night is like my mistress and she don’t like what this is

If she did I’d get along with her

Her body burns into that night fire

Set up camp so I can write by her

Hoping there’s a chance I can do right by her

Sometimes the hurt in me is so consuming

I loose myself in the security of false illusions

Until I slip into that bed

With my eyes up at the ceiling and my arm under her head

Thanking God for every feeling

Even those that went dead

At night they come alive and fight inside my head

Did I really think I was going to rap forever

My mistress she breaks the day

I hear her say now put that back together

What am I fighting for can’t tell tonight from the night before

All I know is that I’ve been writing more

My lady’s eye’s could steal the might from Thor

When their open she got me broken

Like I have never seen the light before

But they are closed now so I am closed down

Back to the unrest protest and being hosed down

Questions in my mind they echo in this ghost town

What is hers and what is mine nobody knows now

Questions in my mind they echo in this ghost town

What is hers and what is mine nobody knows now

Two alone one awake writing these flows down

We make the most noise when there is no sound

I wonder if in death I’ll be forgiven

For the times I never gave my best when I was living

Maybe it’s odd but I’m afraid of God

So many hurt me in His name

Shame I don’t know who to blame it on

Waste of time trying to find them

The fear is my own

Space and time facing the sky

Where is the line drawn

And if I find it will I know which side that I’m on

To many times I picked a side and they said I’m wrong

But these are bye gones and I am lying on my bed

Like a lion on the lawn with a fire in my head

And this iron in my palm writing songs

For every day short there is a night long

Insomnia my lady by my side and I am armed with her

My mistress see’s the dawn and knows that I’ll be gone with her

By morning the skies forming wanting me to lie with her

I touch my ladies thigh and hope that God will let me die with her

Her eyes are closed now so I am closed down

Back to the unrest protest and being hosed down

Questions in my mind they echo in this ghost town

What is hers and what is mine nobody knows now

Two alone one awake writing these flows down

We make the most noise when there is no sound

Mijn dame aan mijn zijde, ik heb mijn arm op haar gelegd

De nacht is als mijn meesteres en ze vindt het niet leuk wat dit is

Als ze dat deed, zou ik met haar kunnen opschieten

Haar lichaam brandt in dat nachtelijke vuur

Zet een kamp op zodat ik door haar kan schrijven

In de hoop dat er een kans is dat ik het goed kan doen bij haar

Soms is de pijn in mij zo vretend

Ik verlies mezelf in de veiligheid van valse illusies

Tot ik in dat bed kruip

Met mijn ogen omhoog naar het plafond en mijn arm onder haar hoofd

God danken voor elk gevoel

Zelfs degenen die dood gingen

'S Nachts komen ze tot leven en vechten ze in mijn hoofd

Dacht ik echt dat ik voor altijd zou gaan rappen?

Mijn meesteres, ze breekt de dag

Ik hoor haar zeggen, zet dat nu weer in elkaar

Waarvoor vecht ik, kan vanavond niet zien van de avond ervoor

Ik weet alleen dat ik meer heb geschreven

Het oog van mijn vrouw zou de macht van Thor kunnen stelen

Toen ze open gingen, maakte ze me kapot

Alsof ik nog nooit het licht heb gezien

Maar ze zijn nu gesloten, dus ik ben gesloten

Terug naar het onrustprotest en het neerschieten

Vragen in mijn hoofd die echoën in deze spookstad

Wat is van haar en wat van mij weet niemand nu?

Vragen in mijn hoofd die echoën in deze spookstad

Wat is van haar en wat van mij weet niemand nu?

Twee alleen, één wakker die deze stromen naar beneden schrijft

We maken het meeste geluid als er geen geluid is

Ik vraag me af of ik in de dood vergeven zal worden

Voor de keren dat ik nooit mijn best deed toen ik leefde

Misschien is het vreemd, maar ik ben bang voor God

Zo velen hebben me pijn gedaan in Zijn naam

Jammer dat ik niet weet aan wie ik de schuld moet geven

Tijdverspilling om ze te vinden

De angst is de mijne

Ruimte en tijd met uitzicht op de lucht

Waar wordt de lijn getrokken?

En als ik het vind, weet ik dan aan welke kant ik sta?

Vaak koos ik een kant en ze zeiden dat ik ongelijk had

Maar dit is voorbij en ik lig op mijn bed

Als een leeuw op het grasveld met een vuur in mijn hoofd

En dit strijkijzer in mijn hand om liedjes te schrijven

Voor elke korte dag is er een nacht lang

Slapeloosheid mijn dame aan mijn zijde en ik ben gewapend met haar

Mijn meesteres ziet de dageraad en weet dat ik met haar weg zal gaan

Tegen de ochtend vormt de lucht zich en wil ze dat ik bij haar lig

Ik raak mijn damesdij aan en hoop dat God me met haar zal laten sterven

Haar ogen zijn nu gesloten, dus ik ben gesloten

Terug naar het onrustprotest en het neerschieten

Vragen in mijn hoofd die echoën in deze spookstad

Wat is van haar en wat van mij weet niemand nu?

Twee alleen, één wakker die deze stromen naar beneden schrijft

We maken het meeste geluid als er geen geluid is