The Raw And Searing Flesh - The Lawrence Arms

i never want to see you

in the raw and searing flesh

i don’t ever want to hear you

singing softly to the dead

i never want to feel your skin

running warm along my side

i don’t ever want to sink that way again

it would be easier to die

to die

i’m tending the parts of my frustrations

burning leaves on buried dreams

kneeling in to rake the ashes

i’m in the rain, it’s colder out

my hands are free,

my lungs are proud

your forgivness is a failing fiction

your forgivness is a failing fiction

these flames have never burned so high

i won’t be starting in your eyes

i’m trying hard to remember

the way the smoke drifts through the air

we’ll all be dead come november

four months out of every year

every year

(every year)

i won’t be staring in your eyes

every year

ik wil je nooit zien

in het rauwe en verschroeiende vlees

ik wil je nooit horen

zachtjes zingen voor de doden

ik wil je huid nooit voelen

loopt warm langs mijn zij

ik wil nooit meer op die manier zinken

het zou gemakkelijker zijn om te sterven

sterven

ik verzorg de delen van mijn frustraties

brandende bladeren op begraven dromen

knielend om de as te harken

ik sta in de regen, het is kouder buiten

mijn handen zijn vrij,

mijn longen zijn trots

je vergeving is een mislukte fictie

je vergeving is een mislukte fictie

deze vlammen hebben nog nooit zo hoog gebrand

ik zal niet beginnen in jouw ogen

ik doe mijn best om het te onthouden

de manier waarop de rook door de lucht drijft

we zullen allemaal dood zijn in november

vier maanden van elk jaar

elk jaar

(elk jaar)

ik zal niet in je ogen staren

elk jaar