Sixteen Hours - The Lawrence Arms

So, I think I know what I’ll be doing today.

Passing thoughts of exercise while I laugh in the face of good health.

Stakes get raised, harder to wake every day.

Embarrassment fuels redemption, the solution is the same.

Sucking hard on the death, suck life out of me.

Water insides with dehydrants.

A black lung an ignition key.

Another night accelerates to stop and stays the same.

Another sixteen hours down the drain.

Waking up, coughing up hardened throats and blackened lungs.

It’s easy to stop.

Stopping any time you want.

Growing pains from growing old.

Fingertips burn from the cold.

Blood and oxygen.

Another evening killing friends.

Will I wake up tomorrow?

Will it be another replay of today?

And what did you expect?

Down the drain and out the door …

When too much begs for more …

Dus ik denk dat ik weet wat ik vandaag ga doen.

Het doorgeven van gedachten aan lichaamsbeweging terwijl ik lach in het aangezicht van een goede gezondheid.

De inzet wordt verhoogd, het wordt elke dag moeilijker om wakker te worden.

Verlegenheid voedt verlossing, de oplossing is hetzelfde.

Zuig hard op de dood, zuig het leven uit me.

Water binnenin met dehydranten.

Een zwarte long een contactsleutel.

Een andere nacht versnelt om te stoppen en blijft hetzelfde.

Nog zestien uur in de put.

Wakker worden, ophoesten van verharde kelen en zwartgeblakerde longen.

Het is gemakkelijk om te stoppen.

Stoppen wanneer je maar wilt.

Groeipijn door oud worden.

Vingertoppen branden van de kou.

Bloed en zuurstof.

Weer een avond vrienden vermoorden.

Zal ik morgen wakker worden?

Wordt het weer een herhaling van vandaag?

En wat had je verwacht?

Door de afvoer en de deur uit...

Wanneer teveel smeekt om meer...