Ghost Stories - The Lawrence Arms

Raindrops fell without rage, eyes half closed

Skin like dark gray metal, inanimate and cold

Another flame to my face

The smell of sulfur lingering away

You’re here for the perforation of the heart

Precise incisions, anesthetic dreams

It’s broken like a ticking watch, needs repair

Shattered glass, exposed face, waiting to be wound

Wounded like a friend of mine who eased his pain by killing time

Not letting it kill him

When you wake up, you won’t remember anything

But that night the ghosts wailed in the wind storm

Cries sharp like a crescent moon

A sickle grazed against the skin

My breath fogged up the window

So I let the night breathe in

I let the ghosts into my room

And listened to their screams

Incessant whisperings

Singing, singing

Like music to my ears, like music to my ears

Like music to my ears

A flash of life like lightning

Electric blinding blue

Reminding me of you

Regendruppels vielen zonder woede, ogen half gesloten

Huid als donkergrijs metaal, levenloos en koud

Weer een vlam in mijn gezicht

De geur van zwavel die blijft hangen

Je bent hier voor de perforatie van het hart

Nauwkeurige incisies, verdovende dromen

Het is kapot als een tikkend horloge, heeft reparatie nodig

Gebroken glas, onbedekt gezicht, wachtend om gewond te worden

Gewond als een vriend van mij die zijn pijn verzachtte door de tijd te doden

Hij laat het hem niet doden

Als je wakker wordt, herinner je je niets meer

Maar die nacht jammerden de geesten in de windstorm

Huilt scherp als een maansikkel

Een sikkel schampte tegen de huid

Mijn adem besloeg het raam

Dus ik laat de nacht ademen

Ik laat de geesten mijn kamer binnen

En luisterde naar hun geschreeuw

Onophoudelijk gefluister

Zingen, zingen

Als muziek in mijn oren, als muziek in mijn oren

Als muziek in mijn oren

Een levensflits als de bliksem

Elektrisch verblindend blauw

Doet me aan jou denken