Hirem Pawnitof / Fairies Hornpipe - The Incredible String Band

It’s of a famous highwayman a story I will tell

His name was Hirem Pawnitof, in bread street he did dwell

Through all the storms of his career few troubles he had missed

His tale was wrote from ear to ear, and he looked like this:

Throughout the land his gallant band in many a song did star

With Biceps dead, and Pretty Boy fled, and Boothill claimed Bill Star

Though the best are gone, he still rides from Leeds to Carter Bar

Weedy and few his motley crew

And here they are:

His purse was lined with empty air, his wherewithall was low

The last good swag to pad his lag was 40 years ago

His motley band were out of hand, their breakfast they had missed

Then travellers two hove into view

And he challenged them like this.

The stranger turned to his lady fair

A smile played on his lips

What’s the deal, are they for real

they’ve been taking too many trips

No gold need we, we travel free, here’s something we won’t miss

A treasure map from Gabby the Flap

And he gave it him like this:

His glasses perched upon his nose the map he carefully sussed

Each robber’s eye filled with surprise, there’s gold in it for us

The strangers waved the band goodbye but they did not see them go

Hirem got his compass out, said follow me lads, Westard Ho

Then had not gone but 20 yards when a pieman they did spy

They smacked their lips with hunger keen — my kingdom for a pie

The peddlar twinkled once or twice

Not one word did he say

With snake-like eyes he shouted 'pie'

and he struck him on the head with the tray

At that moment Hirem Pawnitof attained enlightenment.

Come on said Hirem laughing much

Let’s see what’s down this road

His troop were dropping, wearily stooping

men of no fixed a bode

Just then a milkmaid Hirem spied

their hearts were filled with bliss

Like long lost friends who meet again

they fondly kissed like this

I need a man around the place

the milkmaid breathed with charm

And Hirem twirled his long mustache and took her by the arm

The last we heard they all lived there

doing what the law allows

They all ate breakfast every day, happily growing cows.

Het is van een beroemde struikrover, een verhaal dat ik zal vertellen

Zijn naam was Hirem Pawnitof, in Broodstraat woonde hij

Tijdens alle stormen van zijn carrière had hij maar weinig problemen gemist

Zijn verhaal was van oor tot oor geschreven en hij zag er zo uit:

Door het hele land speelde zijn dappere band in veel liedjes de hoofdrol

Met Biceps dood, en Pretty Boy gevlucht, en Boothill claimde Bill Star

Hoewel de besten weg zijn, rijdt hij nog steeds van Leeds naar Carter Bar

Weedy en een paar zijn bonte bemanning

En hier zijn ze:

Zijn portemonnee was gevuld met lege lucht, zijn middelen waren laag

De laatste goede swag om zijn vertraging op te vangen was 40 jaar geleden

Zijn bonte band liep uit de hand, hun ontbijt hadden ze gemist

Dan komen reizigers twee in zicht

En hij daagde ze zo uit.

De vreemdeling wendde zich tot zijn mooie vrouw

Er speelde een glimlach om zijn lippen

Wat is er aan de hand, zijn ze echt?

ze hebben te veel reizen gemaakt

We hebben geen goud nodig, we reizen gratis, dit is iets dat we niet zullen missen

Een schatkaart van Gabby the Flap

En hij gaf het hem als volgt:

Zijn bril rustte op zijn neus, de kaart die hij zorgvuldig bestudeerde

Het oog van elke overvaller vol verrassing, er zit goud in voor ons

De vreemden zwaaiden de band uit, maar ze zagen ze niet gaan

Hirem pakte zijn kompas en zei volg mij jongens, Westard Ho

Toen waren ze nog geen 20 meter verder toen ze een pieman bespioneerden

Ze sloegen met hun lippen van hongerige honger - mijn koninkrijk voor een taart

De marskramer fonkelde een of twee keer

Geen woord zei hij

Met slangachtige ogen riep hij 'pie'

en hij sloeg hem op het hoofd met het dienblad

Op dat moment bereikte Hirem Pawnitof de verlichting.

Kom op zei Hirem veel te lachen

Laten we eens kijken wat er op deze weg is

Zijn troep daalde, vermoeid bukken

mannen zonder vast een bode

Op dat moment bespiedde een melkmeisje Hirem

hun harten waren gevuld met gelukzaligheid

Zoals lang verloren vrienden die elkaar weer ontmoeten

ze zoenden liefdevol op deze manier

Ik heb een man nodig in de buurt

het melkmeisje ademde met charme

En Hirem draaide aan zijn lange snor en nam haar bij de arm

Het laatste dat we hoorden, was dat ze daar allemaal woonden

doen wat de wet toestaat

Ze aten allemaal elke dag ontbijt, gelukkig groeiende koeien.