Whitehaven - The Handsome Family

What a hideous forest

Surrounded Whitehaven

Twisted black mountains

Wolves howled in madness

Never I ventured beyond the stone tower

As dusk spread her black wings at the edge of the dark wild wood

But one windy evening

Gathering timbers

Under white elm trees

In shadows, I saw her

The darkest of beauties

With her basket of cherries

The wind at her black skirt like the hands of the wild dark wood

She turned in her terror

A madness possessed her

In shadow she clawed me

We screamed in the brambles

Hunters came running

With torches and axes

Treetop to treetop, flames tore through the dark wild wood

Back down they dragged us

Past the stone towers

The church bells were ringing

The sky screamed in flashes

But we stood in the church yard

Laughing like jackals

As the stone towers tumbled and bowed to the wild dark wood

Wat een afschuwelijk bos

Omringd door Whitehaven

Gedraaide zwarte bergen

Wolven huilden van waanzin

Nooit waagde ik me verder dan de stenen toren

Terwijl de schemering haar zwarte vleugels spreidde aan de rand van het donkere wilde bos

Maar op een winderige avond

Hout verzamelen

Onder witte iepen

In de schaduw zag ik haar

De donkerste van alle schoonheden

Met haar mandje kersen

De wind op haar zwarte rok als de handen van het wilde donkere hout

Ze keerde zich van angst om

Een waanzin maakte zich van haar meester

In de schaduw klauwde ze me

We schreeuwden in de braamstruiken

Jagers kwamen aanrennen

Met fakkels en bijlen

Van boomtop tot boomtop, vlammen scheurden door het donkere wilde bos

Terug naar beneden sleepten ze ons

Voorbij de stenen torens

De kerkklokken luidden

De lucht schreeuwde in flitsen

Maar we stonden op het kerkhof

Lachen als jakhalzen

Terwijl de stenen torens tuimelden en bogen voor het wilde donkere hout