The Sad Milkman - The Handsome Family

Above the dark highway, on a black tar roof

Stood the sad milkman in love with the moon

She filled up his window with soft milky light

So he climbed up the chimney and into the night

But the moon, she rises

And the moon, she falls

And her slow white eye

Sees nothing at all

Down on the sidewalk, a crowd gathered 'round

Throwing up bricks and bottles to knock the boy down

He stood up above them with his hands in the air

Crying up to the moonbeams, come let down your hair

But the moon, she rises

And the moon, she falls

And her slow white eye

Sees nothing at all

He wanted to feel like a bucket of milk

Or sweet summer wind on rolling green hills

He wanted to fly up from the roof

Up through the night wind to the arms of the moon

But the moon, she rises

And the moon, she falls

And her slow white eye

Sees nothing at all

But the moon, she rises

And the moon, she falls

And her slow white eye

Sees nothing at all

Boven de donkere snelweg, op een zwart teerdak

Stond de droevige melkboer verliefd op de maan

Ze vulde zijn raam met zacht melkachtig licht

Dus klom hij de schoorsteen op en de nacht in

Maar de maan, ze komt op

En de maan, ze valt

En haar trage witte oog

Ziet helemaal niets

Beneden op het trottoir verzamelde zich een menigte 'ronde'

Bakstenen en flessen opgooien om de jongen neer te slaan

Hij stond boven hen met zijn handen in de lucht

Huilend tot de manestralen, laat je haar los

Maar de maan, ze komt op

En de maan, ze valt

En haar trage witte oog

Ziet helemaal niets

Hij wilde zich een emmer melk voelen

Of zoete zomerwind op glooiende groene heuvels

Hij wilde vanaf het dak omhoog vliegen

Omhoog door de nachtwind naar de armen van de maan

Maar de maan, ze komt op

En de maan, ze valt

En haar trage witte oog

Ziet helemaal niets

Maar de maan, ze komt op

En de maan, ze valt

En haar trage witte oog

Ziet helemaal niets