In the Air - The Handsome Family

I am afraid of bridges, sometimes I have to turn around

When I’m driving towards one, my heart begins to pound

Last night at the bridge to Johnsburg, I swerved down a dead-end street

I sat there shaking in an empty lot full of broken glass and weeds

Then past me in the darkness

Ran four wild dogs

Leaping over abandoned tires

High into the air

In the air, in the air

Someday I will live in the air

In the air, in the air

Someday I will live in the air

Once I loved a girl named Joan whose skin smelled just like falling snow

One day she drove us off the road into a dead field of corn

She laughed and hit the gas as we bounced along the rows

But I held onto the dashboard with my eyes tightly closed

Those wild dogs brought back

That smell of falling snow

And the girl who lives in Johnsburg

Across the bridge I cannot go

In the air, in the air

Someday I will live in the air

Ik ben bang voor bruggen, soms moet ik me omdraaien

Als ik er naar toe rijd, begint mijn hart te bonzen

Gisteravond bij de brug naar Johannesburg, zwenkte ik een doodlopende straat in

Ik zat daar te trillen in een leeg perceel vol gebroken glas en onkruid

Dan langs me in de duisternis

Heeft vier wilde honden gelopen

Over verlaten banden springen

Hoog in de lucht

In de lucht, in de lucht

Op een dag zal ik in de lucht leven

In de lucht, in de lucht

Op een dag zal ik in de lucht leven

Ooit hield ik van een meisje genaamd Joan wiens huid rook naar vallende sneeuw

Op een dag reed ze ons van de weg een dood maïsveld in

Ze lachte en gaf gas terwijl we langs de rijen stuiterden

Maar ik hield het dashboard vast met mijn ogen dicht

Die wilde honden teruggebracht

Die geur van vallende sneeuw

En het meisje dat in Johnsburg woont

Over de brug kan ik niet gaan

In de lucht, in de lucht

Op een dag zal ik in de lucht leven