Memorare - The Crüxshadows

slipping between us, the ghost & the mourning

prayers spent finding, a reason to stay

painful and aching, the balance is breaking

with so many words, I don’t know what to say…

our planets break orbit like paper and water

delicate dancing on the edge of her lips

something unsettled, and something remembered

something forgiven, keeps silent with-in

and she turns to me with tears in her eyes

as if she doesn’t see the tempest inside

and our hearts are beating, but no-one is breathing

a small thing I think, so close to the end

The clock is ticking, time is escaping- I know I must be standing on my own

and something sacred, it could be dying — I know, and I stare with headlights

now approaching

blankets of sadness, bound up and cover, happiness lost, I must have buried here

inside I’m reaching, inside i’m pleading, I can’t be losing everything…

that I remember…

oh, Memorare

oh, Memorare

Kisses left longing, somewhere behind us asking for comfort, like cats in-between

and this new regretting, how foolish the choices

that once seemed so meaningful, sturdy, & sane.

our seconds of silence, last half of forever-

searching for glimpses that lovers embraced

how close and how distant, we stand to each other

knowing that nothing, can ever be replaced

The clock is ticking, time is escaping- I know I must be standing on my edge

and something sacred, moments reflecting — I know, and I stare with headlights

now approaching

blankets of sadness, bound up and cover, happiness lost, I must have buried here

inside I’m reaching, inside i’m pleading, I can’t be losing everything…

that I remember…

oh, Memorare

oh, Memorare

The clock is ticking, time is escaping- I know I must be standing on my edge

and something sacred, moments reflecting — I know, and I stare with headlights

now approaching

blankets of sadness, bound up and cover, happiness lost, I must have buried here

inside I’m reaching, inside i’m pleading, I can’t be losing everything…

glippend tussen ons, de geest en de rouw

gebeden besteed aan het vinden van een reden om te blijven

pijnlijk en pijnlijk, de balans is aan het doorbreken

met zoveel woorden, ik weet niet wat ik moet zeggen...

onze planeten breken een baan als papier en water

delicate dansen op de rand van haar lippen

iets onrustigs en iets herinnerds

iets vergeven, zwijgt met-in

en ze draait zich naar me toe met tranen in haar ogen

alsof ze de storm vanbinnen niet ziet

en onze harten kloppen, maar niemand ademt

een klein ding denk ik, zo dicht bij het einde

De klok tikt, de tijd vliegt voorbij - ik weet dat ik alleen moet staan

en iets heiligs, het zou kunnen sterven - ik weet het, en ik staar met koplampen

nadert nu

dekens van verdriet, gebonden en dekking, geluk verloren, ik moet hier begraven zijn

van binnen reik ik, van binnen smeek ik, ik kan niet alles verliezen...

dat ik me herinner...

oh, Memorare

oh, Memorare

Kussen achtergelaten verlangend, ergens achter ons, vragend om troost, zoals katten ertussenin

en deze nieuwe spijt, hoe dwaas de keuzes

dat ooit zo zinvol, stevig en gezond leek.

onze seconden van stilte, de laatste helft van voor altijd-

op zoek naar glimpen die geliefden omarmden

hoe dichtbij en hoe ver, we staan ​​bij elkaar

wetende dat niets ooit kan worden vervangen

De klok tikt, de tijd ontsnapt - ik weet dat ik op mijn rand moet staan

en iets heiligs, momenten die reflecteren — ik weet het, en ik staar met koplampen

nadert nu

dekens van verdriet, gebonden en dekking, geluk verloren, ik moet hier begraven zijn

van binnen reik ik, van binnen smeek ik, ik kan niet alles verliezen...

dat ik me herinner...

oh, Memorare

oh, Memorare

De klok tikt, de tijd ontsnapt - ik weet dat ik op mijn rand moet staan

en iets heiligs, momenten die reflecteren — ik weet het, en ik staar met koplampen

nadert nu

dekens van verdriet, gebonden en dekking, geluk verloren, ik moet hier begraven zijn

van binnen reik ik, van binnen smeek ik, ik kan niet alles verliezen...