Cassandra - The Crüxshadows

Watching backwards as life like pictures

Stinging thoughts, born with phantoms

We danced above a world forgotten

Moments cherished… even now

A train-wrecked heart loves fairy tales

Singing from a gaping wound

However time has left unsettled

My memories play out of tune

You can’t unmake a cold mistake

You can’t undo the hearts you break

You can’t erase the poet’s fate

Not even if you try

And she had Audry Hepburn’s smile

With deeper sadder eyes

The only thing she said

No one hears Cassandra cry

Because the earth is standing still

And the truth becomes a lie

A choice profound is bittersweet

No one hears Cassandra cry

A heartfelt sorrow I believe

Offered this for passion’s crime

A crippled satellite trapped in orbit

My memories play out of time

You can’t unmake a cold mistake

You can’t undo the hearts you break

You can’t erase the poet’s fate

Not even if you ry…

The listless price of my descension

Where emptiness has pulled me down

Cascading from my divagation

Below the frozen winter skies

Pythonic sadness unreleased

As serpents rigid in cold

Waiting for the warmth of Sunday

Before the cruelty of growing old

Are you listening?

Are you listening?

Are you listening now?

Like Orpheus with hope intangled

Your path was mapped about your feet

Leading backwards into forgiveness

Or forward to a foold retreat

Achteruit kijken als levensechte foto's

Prikkelende gedachten, geboren met fantomen

We dansten boven een vergeten wereld

Gekoesterde momenten... ook nu

Een hart met een treinongeluk houdt van sprookjes

Zingen uit een gapende wond

De tijd heeft echter onrustig gelaten

Mijn herinneringen spelen vals

Je kunt een koude fout niet ongedaan maken

Je kunt de harten die je breekt niet ongedaan maken

Je kunt het lot van de dichter niet uitwissen

Zelfs niet als je het probeert

En ze had de glimlach van Audry Hepburn

Met diepere droevigere ogen

Het enige wat ze zei

Niemand hoort Cassandra huilen

Omdat de aarde stilstaat

En de waarheid wordt een leugen

Een diepgaande keuze is bitterzoet

Niemand hoort Cassandra huilen

Een oprecht verdriet geloof ik

Biedt dit aan voor de misdaad van passion

Een kreupele satelliet vast in een baan om de aarde

Mijn herinneringen spelen geen tijd meer

Je kunt een koude fout niet ongedaan maken

Je kunt de harten die je breekt niet ongedaan maken

Je kunt het lot van de dichter niet uitwissen

Zelfs niet als je probeert...

De lusteloze prijs van mijn afkomst

Waar de leegte me naar beneden heeft getrokken

Cascadering van mijn divagatie

Onder de bevroren winterhemel

Pythonisch verdriet nog niet uitgebracht

Als slangen stijf in de kou

Wachten op de warmte van zondag

Voor de wreedheid van oud worden

Luister je?

Luister je?

Luister je nu?

Zoals Orpheus met hoop verstrikt

Je pad was uitgestippeld over je voeten

Achterwaarts leiden naar vergeving

Of ga door naar een dwaas retraite