The Earth - The Chariot

Wretched faces, faces, faces, this is nothing new to me

But still, enraptured, don’t keep grabbing the wind

This is a loaded gun, this is a loaded question

When can you stop?

When is perfection?

Maybe I’m already the one out

Consolidate all of your fears

I, I can’t take it, nothing sacred

This is of course as told from the knife

You painted your eyes to make them wide again

I tip my hat to the great, to the classics

This is not my face, this is this week’s fear

This is not my voice, they tell you to speak the hesitation

This is not my fate, they can’t take it, take it away, take it away

This is not mine anymore

Take hold, bring it all back down to, to the first love

This is not my fate

All in vain, all in vain, all in vain, all in vain

All in vain, all in vain, all in vain, all in vain

Ellende gezichten, gezichten, gezichten, dit is niets nieuws voor mij

Maar toch, verrukt, blijf niet in de wind grijpen

Dit is een geladen pistool, dit is een geladen vraag

Wanneer mag je stoppen?

Wanneer is perfectie?

Misschien ben ik al degene die eruit is

Consolideer al je angsten

Ik, ik kan er niet tegen, niets heiligs

Dit is natuurlijk zoals verteld van het mes

Je hebt je ogen geverfd om ze weer groot te maken

Ik tip mijn hoed voor de groten, voor de klassiekers

Dit is niet mijn gezicht, dit is de angst van deze week

Dit is niet mijn stem, ze zeggen je dat je de aarzeling moet uitspreken

Dit is niet mijn lot, ze kunnen het niet aan, neem het weg, neem het weg

Dit is niet meer van mij

Houd vast, breng het allemaal terug naar de eerste liefde

Dit is niet mijn lot

Allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs

Allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs, allemaal tevergeefs