The Audience - The Chariot

She raises up her voice.

To the public she will speak.

She makes her way to stardom.

May the warning on your head be a chain unto your neck.

Don’t give in, x2

'Come along with us' they say.

'Lets lie in wait for someone.'

'Lets waylay on their soul.'

'Lets swallow them alive.'

To the bottomless pit they wait, they take, everything they can bleed dry and

they fill up their house with waste.

So don’t stay and make believe that they are home.

x2

Don’t go along, don’t beg for blood, don’t set your feet, don’t beg to bleed.

x2

These men lay and wait for their own blood to rise up.

Don’t set the trap for

everyone to see it.

These men waylay on themselves.

I never sang along to the beast.

They shake inside their blood.

As we pass the storm, don’t go: refrain.

For I never knew your name.

From a whisper she raises her voice to me.

Unsung.

Ze verheft haar stem.

Voor het publiek zal ze spreken.

Ze baant zich een weg naar het sterrendom.

Moge de waarschuwing op uw hoofd een ketting om uw nek zijn.

Geef niet toe, x2

'Kom met ons mee' zeggen ze.

'Laten we op iemand wachten.'

'Laat hun ziel bederven.'

'Laten we ze levend doorslikken.'

Naar de bodemloze put die ze wachten, nemen ze, alles wat ze kunnen laten leegbloeden en

ze vullen hun huis met afval.

Dus blijf niet en doe niet alsof ze thuis zijn.

x2

Ga niet mee, smeek niet om bloed, ga niet staan, smeek niet om te bloeden.

x2

Deze mannen lagen te wachten tot hun eigen bloed opstond.

Zet de val niet voor

iedereen om het te zien.

Deze mannen belazeren zichzelf.

Ik zong nooit mee met het beest.

Ze schudden in hun bloed.

Als we de storm passeren, ga niet: onthoud.

Want ik heb je naam nooit geweten.

Uit een fluistering verheft ze haar stem naar mij.

onbezongen.