Andy Sundwall - The Chariot

But the distance between the earth and our feet was the only thing never to

change.

But it opened our eyes to something they missed.

Something they put away back on the shelf.

They can’t see it through the immaculate dress, so they sing like a stranger

instead of the one they call home.

We can’t believe in everything we hear.

Diamonds by association don’t count.

I am NOT saying we’ve got it all figured out but why accept silver when you’re

given gold.

What good is just one wing?

Stuck in your ways, tossed about by the sea.

Waving around your gun that you’ll

never shoot.

Waste not life’s grace and don’t assume that we are all the same.

Stand up turn and draw.

I am not them, we are not them, they are not us and we don’t relate.

We are as much the same as lungs to the sea.

Please don’t confuse the heart, behind the name.

Putting their voices on top of the crowd so that everyone hears they are mighty

and great.

Maybe I broken and maybe I am shaking, but at least I say what I say.

I confess, we were bored from your ways.

We grew bored from your ways.

We want more.

We can’t step away from the ocean just because the waves are thick.

Oh we press.

Maar de afstand tussen de aarde en onze voeten was het enige dat nooit kon

Wijzigen.

Maar het opende onze ogen voor iets dat ze misten.

Iets wat ze weer op de plank hebben gezet.

Ze kunnen het niet zien door de smetteloze jurk, dus zingen ze als een vreemde

in plaats van degene die ze thuis noemen.

We kunnen niet alles geloven wat we horen.

Diamanten per associatie tellen niet mee.

Ik zeg NIET dat we het allemaal doorhebben, maar waarom zilver accepteren als je dat bent?

goud gegeven.

Wat heb je aan slechts één vleugel?

Vast in je wegen, heen en weer geslingerd door de zee.

Zwaaien met je pistool dat je zult

schiet nooit.

Verspil geen genade van het leven en ga er niet vanuit dat we allemaal hetzelfde zijn.

Sta op, draai en trek.

Ik ben hen niet, wij zijn hen niet, zij zijn ons niet en we hebben geen relatie.

We zijn net zoveel als longen voor de zee.

Verwar het hart achter de naam alsjeblieft niet.

Hun stemmen boven op de menigte plaatsen, zodat iedereen hoort dat ze machtig zijn

en geweldig.

Misschien ben ik gebroken en misschien sta ik te trillen, maar ik zeg tenminste wat ik zeg.

Ik beken, we waren verveeld door jouw manieren.

We zijn verveeld door jouw manieren.

We willen meer.

We kunnen de oceaan niet verlaten alleen omdat de golven dik zijn.

Oh, we drukken.