Reaching Home - Textures

The ocean wants me

Never had to look under water

Has it been ruled

The never ending current pulls me through

Waiting, waiting

How it has been flowing since I was a boy

Swimming, lightning

Coming home, I am going home

Wash it all away, end up strong

These eyes have grown, these eyes have shown

Watching the horizon, hoping for

The cliffs to rise above the shore

The tide rises far above

The sky fades into the sea

The awareness slowly ebbs away

As light surely will find me

As calm as inside a womb

As the skies are filled

With shades of gloom

The watchers of time have foretold

That this life will find its way back home

Even a man who fights the cold

Fears the depths of his own soul

Under the stars that share his light

Sinking slow and reaching home

De oceaan wil mij

Nooit onder water hoeven kijken

Is het geregeerd?

De nooit eindigende stroom trekt me erdoorheen

Wachten wachten

Hoe het vloeit sinds ik een jongen was

Zwemmen, bliksem

Ik kom naar huis, ik ga naar huis

Was het allemaal weg, eindig sterk

Deze ogen zijn gegroeid, deze ogen hebben laten zien

Kijken naar de horizon, hopend op

De kliffen die boven de kust uitsteken

Het tij komt ver boven

De lucht verdwijnt in de zee

Het bewustzijn ebt langzaam weg

Omdat licht me zeker zal vinden

Zo kalm als in een baarmoeder

Terwijl de lucht gevuld is

Met tinten van somberheid

De wachters van de tijd hebben voorspeld

Dat dit leven zijn weg terug naar huis zal vinden

Zelfs een man die tegen de kou vecht

vreest de diepten van zijn eigen ziel

Onder de sterren die zijn licht delen

Langzaam zinkend en thuiskomen