Polars - Textures

In perfect balance between what was meant and things that are to come

Fellow member of my kind, cannot control what you don’t understand

Time is tipping the scales of my judgement

Steel-plated heart, that once was broken down!

I choose to walk away, because I can’t bare to see things that fall apart

We used to share one thought

We used to have a bond

Lost in a mountain area

Hear her calling, but no response

Even machines come looking for me

This is a morgue

Silence is obedience

In here, automated electronic systems keep the pace well, at regulating light

and cooling systems

As for now, inhere

Lying there naked, wondering if it’s true:

Am I larger than the sum of my parts?

Engrave a sign in the earth’s crust

I want to stay longer on this planet

Things fall apart

Give me more time for I’ll be worth it

A vast as say as any highlands, there is still air there

I am breathing, so I could be there now

Manifest, for me you end in Dogma

Preparation made, silence seeks solution

Can’t stand the waiting for my sole, deadly sin

Already stood till, and a while at the location;

Scene of the act

That what man calls crime

But no crime in a war

The next day I hear her calling again

Shall I try to establish contact?

For how long could I survive here on my own?

Am I even destined to be here?

And here is maybe all that exists

I can hear other machines again.

Apparatus

No-one will ever know, why you walked away, for it is a secret revealing nature

that tells this tale

Any form or shape, a motion or disguise, is bound to be an image

A template-view made to be seen

Inside-out this situation does not apply

There can be one, I will not be scared

Knowing of the inconsequent complexity, in my appearance, there can’t be none

World without end, life of fear

Worms and flies coming out of my body

Horrendous decay of the falsening light, for those who try to understand

A calamity encounter, god-speed propellore

Meet my other end, wait for a world war

Hide for a cancer

I will stay strong by renewal of visions, refreshed by the water

My pouring with rain, my echo of eternity

Symmetry seeking a young man, going with whimper

Sigh/growth/decay, all simultaneous actions

Sanity in thought and it’s patterns, a pure form of logic mixed with emotions,

this pro-life

Why do I, Earth, exist?

I contain so many forms, would I come out for real

A quick guide to self-preservation

Here the body is only a tool

Dial: R.E.D.E.M.P.T.I.O.N., master of my fate

I harbour no illusions, but I still stand tall

Forced navigation into fields of trust

Master of my fate, where will we meet in time?

Gone now, left without the outcry of a demonstration, preparation made,

the silence seeks solution

Can’t stand the caller, waiting for my soul

In my stomach I feel an infant growing

The small child inside of me represents life

Not capable of making any decisions at all

I wait and wait for her return

For those who do not know, the difference between polars:

Unconsciousness, my bless entwined

Positively, all negative soul

One fraction of time now represents one day

The earth’s turn, the moon and planet cycles

The proximity of a planet left for dead

Nature will win this war

Fierce energy-swallowing process

A peninsula with only one road

How to visit with a main entrance blocked

No procedure needed, nor does a formulae exist

Dark impersonation of enlightenment, due to self-preservation and control,

I still stand tall

Peacefully and harsh

Freedom is a lockdown

Blinded by the light, it crawls on the floor

My rhythm upset, seek for a safer harbour

I know you feel the same, Knowing what it’s like

Up here, high, solitude of stone

A pile is just for me, and even now, being made, I am nothing

A total birth of a self-pregnant mother

Perpetuating behaviour, my outside world, beyond the mirrors

Can you feel me?

'Cause this is not my Carbondioxide!

Conditions;

boundaries crossed, layers lost, to become one with earth

My tendency to be submerged with all

One gigantic and twisted entropy

This is our final distinction

In perfecte balans tussen wat bedoeld was en wat komen gaat

Medelid van mijn soort, kan niet bepalen wat je niet begrijpt

De tijd laat mijn oordeel doorslaan

Stalen hart, dat ooit afgebroken was!

Ik kies ervoor om weg te lopen, omdat ik het niet kan verdragen om dingen te zien die uit elkaar vallen

Vroeger deelden we één gedachte

We hadden een band

Verdwaald in een berggebied

Hoor haar roepen, maar geen reactie

Zelfs machines komen naar mij op zoek

Dit is een lijkenhuis

Stilte is gehoorzaamheid

Hier houden geautomatiseerde elektronische systemen het tempo goed bij, bij het reguleren van het licht

en koelsystemen

Voor nu, hier:

Liggend daar naakt, zich afvragend of het waar is:

Ben ik groter dan de som van mijn delen?

Graveer een teken in de aardkorst

Ik wil langer op deze planeet blijven

Dingen vallen uit elkaar

Geef me meer tijd want ik zal het waard zijn

Zo groot als alle hooglanden, er is daar nog steeds lucht

Ik adem, dus ik zou er nu kunnen zijn

Manifest, voor mij eindig je op Dogma

Voorbereiding gemaakt, stilte zoekt oplossing

Kan het wachten op mijn enige, dodelijke zonde niet uitstaan

Al een tijdje gestaan ​​op de locatie;

Scène van de act

Dat wat de mens misdaad noemt

Maar geen misdaad in een oorlog

De volgende dag hoor ik haar weer roepen

Zal ik proberen contact te maken?

Hoe lang zou ik hier alleen kunnen overleven?

Ben ik zelfs voorbestemd om hier te zijn?

En hier is misschien alles wat bestaat

Ik kan weer andere machines horen.

Inrichting

Niemand zal ooit weten waarom je wegliep, want het is een geheim onthullende aard

dat vertelt dit verhaal

Elke vorm of vorm, een beweging of vermomming, is ongetwijfeld een afbeelding

Een sjabloonweergave gemaakt om gezien te worden

Van binnenuit is deze situatie niet van toepassing

Er kan er een zijn, ik zal niet bang zijn

Wetende van de inconsequente complexiteit, in mijn uiterlijk, kan er niet geen zijn

Wereld zonder einde, leven van angst

Wormen en vliegen komen uit mijn lichaam

Afschuwelijk verval van het valse licht, voor degenen die proberen te begrijpen

Een rampspoed, god-speed propellore

Ontmoet mijn andere einde, wacht op een wereldoorlog

Verbergen voor kanker

Ik zal sterk blijven door de vernieuwing van visies, verfrist door het water

Mijn stromende regen, mijn echo van de eeuwigheid

Symmetrie op zoek naar een jonge man, met gejammer

Zucht/groei/verval, alle gelijktijdige acties

Gezond verstand in gedachten en zijn patronen, een pure vorm van logica vermengd met emoties,

dit pro-leven

Waarom besta ik, aarde?

Ik heb zoveel formulieren, zou ik er echt uitkomen?

Een korte handleiding voor zelfbehoud

Hier is het lichaam slechts een hulpmiddel

Wijzerplaat: R.E.D.E.M.P.T.I.O.N., meester van mijn lot

Ik koester geen illusies, maar ik sta nog steeds rechtop

Geforceerde navigatie naar vertrouwensvelden

Meester van mijn lot, waar zullen we elkaar op tijd ontmoeten?

Nu weg, vertrokken zonder het protest van een demonstratie, voorbereidingen getroffen,

de stilte zoekt oplossing

Kan de beller niet uitstaan, wachtend op mijn ziel

In mijn maag voel ik een baby groeien

Het kleine kind in mij staat voor het leven

Helemaal niet in staat om beslissingen te nemen

Ik wacht en wacht op haar terugkeer

Voor degenen die het niet weten, het verschil tussen polars:

Bewusteloosheid, mijn zegen verstrengeld

Positief, alle negatieve ziel

Een fractie van de tijd vertegenwoordigt nu één dag

De aarde draait aan de beurt, de maan en de planeet cycli

De nabijheid van een planeet die voor dood is achtergelaten

De natuur zal deze oorlog winnen

Felle energie-slikproces

Een schiereiland met maar één weg

Hoe te bezoeken met een geblokkeerde hoofdingang

Geen procedure nodig en er bestaat ook geen formule

Duistere nabootsing van verlichting, vanwege zelfbehoud en controle,

Ik sta nog steeds rechtop

Vreedzaam en hard

Vrijheid is een lockdown

Verblind door het licht, kruipt het over de vloer

Mijn ritme verstoord, zoek een veiligere haven

Ik weet dat jij hetzelfde voelt, Weten hoe het is

Hierboven, hoog, eenzaamheid van steen

Een stapel is alleen voor mij, en zelfs nu ik gemaakt ben, ben ik niets

Een totale geboorte van een zelf-zwangere moeder

Blijvend gedrag, mijn buitenwereld, voorbij de spiegels

Kun je me voelen?

Omdat dit niet mijn koolstofdioxide is!

Voorwaarden;

grenzen overschreden, lagen verloren, om één te worden met de aarde

Mijn neiging om met alles ondergedompeld te worden

Eén gigantische en verwrongen entropie

Dit is ons laatste onderscheid