Circular - Textures

We are alive, to see the end of us

Struggling to reach the finish line

To designate our time to questionable lives

So called meaningless, still there’s no answer

For this vulnerable reality comes

Can’t we break the cycle in which we reside?

Trigger the silence and make up your mind

See what’s inside

Into shimmering sleep, I risk it all

It takes the soul out of me, can’t change for good

Falling back into patterns, my destiny

Ambitions in me put to shame

The faceless have come, serving the cycle

Feeding the urge for security

Oppression suppressed

Expression is a form of art condemned

We need to control our second nature

Creating artificial projections of life

In which our instincts will succumb

We’re building a new world

And you kneel down to welcome the meaningless

Silence is timeless

And finally we’re breaking out

Objective achieved, the perfect machine

We’re drawing circles every day

It takes only one step to be on your way

Reflection, our time’s up

And over and over again

Again.

x2

Trying to break out, escape

Feel the rush, just like everyone

Look back within

Then I feel a little closer

To the thief inside of me

I censor my flaws

But it’s only a matter of time

Before the walls tumble down

Did I get any closer?

Wake up, take it all

Only to lose the things I love

When I fall

Did I get any closer?

We leven, om het einde van ons te zien

Moeite om de finish te bereiken

Om onze tijd te besteden aan twijfelachtige levens

Zogenaamd zinloos, nog steeds geen antwoord

Voor deze kwetsbare realiteit komt

Kunnen we de cirkel waarin we ons bevinden niet doorbreken?

Activeer de stilte en neem een ​​besluit

Kijk wat erin zit

In een glinsterende slaap, riskeer ik het allemaal

Het haalt de ziel uit me, kan niet voorgoed veranderen

Terugvallen in patronen, mijn lot

Ambities in mij te schande

De gezichtslozen zijn gekomen, dienen de cyclus

De drang naar veiligheid voeden

Onderdrukking onderdrukt

Expressie is een vorm van kunst die wordt veroordeeld

We moeten onze tweede natuur beheersen

Kunstmatige projecties van het leven maken

Waarin onze instincten zullen bezwijken

We bouwen aan een nieuwe wereld

En je knielt neer om het zinloze te verwelkomen

Stilte is tijdloos

En eindelijk breken we uit

Doel bereikt, de perfecte machine

We tekenen elke dag cirkels

Er is maar één stap nodig om op weg te zijn

Reflectie, onze tijd is om

En steeds weer

Nog een keer.

x2

Proberen uit te breken, te ontsnappen

Voel de haast, net als iedereen

Kijk terug naar binnen

Dan voel ik me een beetje dichterbij

Aan de dief in mij

Ik censureer mijn fouten

Maar het is slechts een kwestie van tijd

Voordat de muren naar beneden vallen

Ben ik dichterbij gekomen?

Wakker worden, alles opnemen

Alleen om de dingen te verliezen waar ik van hou

Wanneer ik val

Ben ik dichterbij gekomen?