Dans ma boite - Tess

Dans ma boite je suis le roi.

J’ai peur de moi.

Pourquoi t’avoir mis dans ma boite?

Dans ton coin, ton visage s’efface,

Ton visage s’efface.

Tu ressembles en tout points à ma créatrice.

Tu as fais naître en moi le pire de tous les vices.

Je te rêve de chlore et te voilà.

Du bout de mes chaînes,

Je t’effleure, je te brise.

Tu reste la cause de ma perdition.

Tu as conduis les couleurs jusqu'à l’extinction.

L’image se ternit au fil du temps.

Même si, ici, il a toujours paru plus lent.

L’image se ternit au fil du temps.

Même si, ici.

Qu’on me crève.

Qu’on me crève les yeux.

Ton calvaire sera silencieux,

La mort t’a enfermée avec moi.

X2

Les gestes s’accélèrent.

Les murs se resserrent.

Nos corps se percutent.

Nos muscles se convulsent.

Nos yeux se révulsent.

Les sons se saturent.

Tes membres se déchirent sous mes dents,

Silence, je disparais.

Tes membres se déchirent sous mes dents,

Et tu t’effaces dans mes bras.

Que la, ureur nous dévore;

Nous nous aimerons plus tard.

Oh mon corps se plie,

Sous le poids des sentiments.

Oh mon corps se plie,

Les murs m’ont vu pourrir.

Qu’on me crève.

Qu’on me crève les yeux.

Ton calvaire sera silencieux,

La mort t’a enfermée avec moi.

X2

Baisse les yeux.

X2

Baisse les yeux,

Quand je lève la main.

Dans ma boite je suis le roi,

Alors danse pour moi.

X4

Qu’on me crève.

Qu’on me crève les yeux.

Ton calvaire sera silencieux,

La mort t’a enfermée avec moi.

X2

Derrière la porte, la nature s’affole.

Silence;

je veux l’entendre.

Silence;

je veux la voir.

Juste une fois.

Je veux sortir.

X2

In mijn box ben ik de koning.

Ik ben bang voor mezelf.

Waarom heb je je in mijn doos gestopt?

In je hoek vervaagt je gezicht,

Je gezicht vervaagt.

Je lijkt in alle opzichten op mijn maker.

Je hebt de ergste van alle ondeugden in mij geboren.

Ik droom van je met chloor en hier ben je.

Vanaf het einde van mijn ketenen,

Ik raak je aan, ik breek je.

Jij blijft de oorzaak van mijn verderf.

Je hebt de kleuren tot uitsterven gebracht.

Het beeld vervaagt na verloop van tijd.

Al leek het hier altijd langzamer.

Het beeld vervaagt na verloop van tijd.

Hoewel, hier.

Laat mij sterven.

Laat mijn ogen uitsteken.

Uw Golgotha ​​zal zwijgen,

De dood sloot je op bij mij.

X2

Bewegingen gaan steeds sneller.

De muren worden strakker.

Onze lichamen botsen.

Onze spieren trillen.

Onze ogen rollen terug.

Klinkt verzadigd.

Je ledematen zijn verscheurd onder mijn tanden,

Stilte, ik verdwijn.

Je ledematen zijn verscheurd onder mijn tanden,

En je verdwijnt in mijn armen.

Laat de urine ons verslinden;

We zullen later van elkaar houden.

Oh mijn lichaam buigt

Onder het gewicht van gevoelens.

Oh mijn lichaam buigt

De muren hebben me zien rotten.

Laat mij sterven.

Laat mijn ogen uitsteken.

Uw Golgotha ​​zal zwijgen,

De dood sloot je op bij mij.

X2

Sla je ogen neer.

X2

Sla je ogen neer,

Als ik mijn hand opsteek.

In mijn doos ben ik de koning,

Dus dans voor mij.

X4

Laat mij sterven.

Laat mijn ogen uitsteken.

Uw Golgotha ​​zal zwijgen,

De dood sloot je op bij mij.

X2

Achter de deur raakt de natuur in paniek.

Stilte;

Ik wil het horen.

Stilte;

Ik wil haar zien.

Maar een keer.

Ik wil uitgaan.

X2