Téléphomme - Téléphone

Je suis tout seul chez moi

Je t’appelle et tu ne réponds pas

Pourtant je sais que tu est là

C’est toi, ce n’est pas toi

Une voix me dit de faire le 15 450 15 48

Attendre les trois tons et puis faire le 12

Raccrocher

Faire le 13, le 14, et puis attendre

Attendre, attendre, attendre

Je suis tout seul chez moi

Je t’appelle, et je n’t’ai pas

Pourtant, je sais que tu es là

Te lèvres bougent, mais je ne t’entends pas

C’est toi qui me dit de faire le 15 450 15 48

Attendre les trois tons et puis faire le 12

Raccrocher

Faire le 13, le 14, et puis attendre

Attendre, attendre, attendre…

Pourquoi toujours attendre…

Et plus j’attends, plus je sens le poids du temps

Sur mon coeur écrasé, doucement étouffé

Et plus j’attends, plus je sens le poids du temps

Sur mon corps fatigué, doucement asphyxié

Et plus j’attends, plus je me sens condamné

Condamné, tant d’années…

Et plus j’attends, plus je me sens condamné

Condamné, tant d’années à attendre…

Attendre…

Ik ben helemaal alleen thuis

Ik bel je en je neemt niet op

Toch weet ik dat je er bent

Jij bent het, jij bent het niet

Een stem zegt dat ik 15 450 15 48 moet bellen

Wacht op drie tonen en druk dan op 12

Ophangen

Doe de 13, de 14, en wacht dan

Wacht wacht wacht

Ik ben helemaal alleen thuis

Ik bel je, en ik heb je niet

Toch weet ik dat je er bent

Je lippen bewegen, maar ik kan je niet horen

Jij bent degene die me zegt 15 450 15 48 te bellen

Wacht op drie tonen en druk dan op 12

Ophangen

Doe de 13, de 14, en wacht dan

Wacht wacht wacht...

Waarom altijd wachten...

En hoe langer ik wacht, hoe meer ik het gewicht van de tijd voel

Op mijn verpletterd hart, zacht gesmoord

En hoe langer ik wacht, hoe meer ik het gewicht van de tijd voel

Op mijn vermoeide lichaam, zachtjes verstikt

En hoe langer ik wacht, hoe meer ik me gedoemd voel

Veroordeeld, zoveel jaren...

En hoe langer ik wacht, hoe meer ik me gedoemd voel

Gedoemd, zoveel jaren wachten...

Wachten, verwachten…