Les Dunes - Téléphone

L’un court le monde, cherche une blonde

L’autre écrit sa vie, dans une chambre sombre

Un autre est magicien, change tout de ses mains

De ce qu’ils font demain, nul ne sait rien

Qu’ont-ils en commun

Si ce n’est que rien

Ne leur ressemble

Qu’ont-ils en commun

Si ce n’est que rien

Ne les rassemble

Alors rien ne peux les séparés — les séparés —

L’un court le monde, cherche une blonde

Sa petite était brune, n’attendait rien du monde

Au fond de la chambre sombre, l’autre ne pense pas au nombre

Et quand il fût dehors, ses mots devinrent de l’or

Qu’ont-ils en commun

Si ce n’est que rien

Ne leur ressemble

Qu’ont-ils en commun

Si ce n’est que rien

Ne les rassemble

Rien ne peux les séparer

Des ombres perdues dans le désert humain

Des hommes qui marchent lanterne à la main

Des dunes de la vie, ils se voient de loin

L’un court le monde, cherche sa blonde

Sa petite était brune, n’attentait rien du monde

Quand ils se sont croisés, ils se sont reconnus

Sur leur peau était gravée une marque JE SUIS NU

Sur leur âme était gravé, l’espoir dans l’inconnu

Des ombres perdues dans le désert humain

Des hommes qui marchent lanterne à la main

Des dunes de la vie, ils se voient de loin

Des dunes de la vie j’en vois certain

De loin en loin, de loin en loin…

Men runt de wereld, zoekt een blondine

De ander schrijft zijn leven, in een donkere kamer

Een ander is een goochelaar, verandert alles met zijn handen

Van wat ze morgen doen, weet niemand

Wat hebben zij gemeen met elkaar

Als het niets is

lijk niet op hen

Wat hebben zij gemeen met elkaar

Als het niets is

verzamel ze niet

Dus niets kan ze scheiden - scheiden -

Men runt de wereld, zoekt een blondine

Zijn kleintje was brunette, verwachtte niets van de wereld

Diep in de donkere kamer denkt de ander niet aan het nummer

En toen hij buiten was, veranderden zijn woorden in goud

Wat hebben zij gemeen met elkaar

Als het niets is

lijk niet op hen

Wat hebben zij gemeen met elkaar

Als het niets is

verzamel ze niet

Niets kan ze scheiden

Schaduwen verloren in de menselijke woestijn

Lantaarnwandelende mannen

Vanuit de duinen van het leven zien ze elkaar al van verre

Men runt de wereld, zoekt zijn vriendin

Zijn kleintje was donker, verwachtte niets van de wereld

Toen ze elkaar passeerden, herkenden ze elkaar

Op hun huid was een merkteken gegraveerd I AM NUDE

Op hun ziel was gegraveerd, hoop in het onbekende

Schaduwen verloren in de menselijke woestijn

Lantaarnwandelende mannen

Vanuit de duinen van het leven zien ze elkaar al van verre

Duinen van het leven zie ik zeker

Van ver naar ver, van ver naar ver...