Le Garçon D'ascenseur - Téléphone

Sur le quai

Je traîne mes valises

Des valises, j’en ai plein les mains

Des valises sous les yeux

Mais j’m’en fous

J’ai pas choisi, j’sais pas choisir

Alors peu importe

Ce que j’emporte, ce que je laisse

C’est un peu de moi, c’est toujours moi

Dans cette vie d’barge

Qui m’emmène au large

A fond la caisse

Je prends l’Express

Dans cette vie d’barge

Qui m’emmène au large

A fond la caisse

Ce train roule sans cesse

Et j’ai pensé à tous ces trucs, qui m’emmerdent

Les visages de ceux qui ont peur

Ce qui ont peur me font peur

Si par ici il n’y a plus rien

Je prendrai le premier train

Car au bout des tunnels, il y a toujours du ciel

Et la vie qui m’appelle

Dans cette vie d’barge

Qui m’emmène au large

A fond la caisse

Je prends l’Express

Quoi qu’il arrive

Dans cette vie d’barge

A fond la caisse

Ce train roule sans cesse

Combien de trains faudra-t-il encore prendre?

Combien de trains d’où il faudra descendre?

Combien de trains faudra-t-il encore prendre?

Combien de trains, combien de trains, pour ne pas redescendre?

Ce qui est raté;

c’est du passé

Je ne veux plus y penser

Ce qui est pris n’est plus à prendre

Et je me tue à le comprendre

Tant de regards à croiser

Tant de gares à traverser

Il y a tant de gens qui peuvent m’apporter

Me faire voyager

Et je veux les voir, pourquoi pas ce soir

Je veux les voir, ne soit pas en retard

Car je n’veux pas descendre, je n’pourrais t’attendre, non, non, non

Je n’veux plus redescendre, je n’me laisserai plus prendre, non, non, non

Je n’veux plus redescendre, je n’me laisserai plus prendre, non, non, non----

Op het dok

Ik sleep mijn koffers

Koffers, mijn handen zijn vol

Koffers onder de ogen

Maar het kan me niet schelen

Ik heb niet gekozen, ik weet niet hoe ik moet kiezen

Dus het maakt niet uit

Wat ik neem, wat ik laat

Het is een beetje van mij, ik ben het altijd

In dit schuitenleven

dat brengt me de zee op

Volle snelheid

Ik neem de Express

In dit schuitenleven

dat brengt me de zee op

Volle snelheid

Deze trein blijft rijden

En ik dacht aan al deze dingen, dat maakt me kwaad

De gezichten van degenen die bang zijn

Degenen die bang zijn, maken me bang

Als er hier in de buurt niets meer is

Ik neem de eerste trein

Want aan het einde van de tunnels is er altijd lucht

En het leven dat mij roept

In dit schuitenleven

dat brengt me de zee op

Volle snelheid

Ik neem de Express

Wat er ook gebeurt

In dit schuitenleven

Volle snelheid

Deze trein blijft rijden

Hoeveel treinen moet je nog nemen?

Uit hoeveel treinen moet je uitstappen?

Hoeveel treinen moet je nog nemen?

Hoeveel treinen, hoeveel treinen, om niet terug te komen?

Wat wordt gemist;

Het is van vroeger

Ik wil er niet meer aan denken

Wat is ingenomen, kan niet meer worden ingenomen

En ik sta te popelen om erachter te komen

Zoveel ogen om elkaar te ontmoeten

Zoveel stations om over te steken

Er zijn zoveel mensen die mij kunnen brengen

Neem me mee op reis

En ik wil ze zien, waarom niet vanavond?

Ik wil ze zien, kom niet te laat

Omdat ik niet naar beneden wil, kon ik niet op je wachten, nee, nee, nee

Ik wil niet meer naar beneden, ik laat me niet meer nemen, nee, nee, nee

Ik wil niet meer naar beneden gaan, ik laat me niet meer nemen, nee, nee, nee----