Fait divers - Téléphone

Elle avait à peine avalé ses quinze ans

Qui d’ailleurs lui restaient coincés dedans

Elle avait grandi arrosée par l’argent

On pousse vite chez ce genre de gens

Elle s’appelait Fait Divers

Une fleur fanée en plein hiver

Oh les dents sont plus dures que la chair

Tu sais ici ont n’aime que la pierre

Oh oh oh

Oh oh oh sauve toi

Elle avait les manières du grand monde

Devant sa télé fait le tour du monde

Mais son univers était un petit monde

Où se battaient tous les chagrins du monde

Elle causait plus à ses parents, non

Depuis une sombre histoire d’amant

Son père gueulait à sa mère «Tu

Mens !

«Pendant qu’eux s’cognaient fort elle criait «Maman !

"

Elle s’appelait Fait Divers

Dieu que cette fille était solitaire

Oh, les dents sont plus dures que la chair

Tu sais ici on n’aime que la pierre

Elle avait à peine avalé ses quinze ans

Qui d’ailleurs lui restaient coincés dedans

Qu’elle avala une boite de tranquillisants

Juste histoire de tuer le temps

Et en suivant son enterrement

Les gens ne comprenaient pas vraiment

Qu’ils avaient tué cet enfant

Au fond d’eux enterré depuis longtemps

Tuer l’enfant, tu es l’enfant

Tuer l’enfant qu’on a dedans

C’est ça l’auto-avortement

Reste le môme perdu comme avant

Dans le ventre d’un bon moment

Ze had haar vijftien jaar amper ingeslikt

Die bovendien binnen bleef steken

Ze was opgegroeid met geld

Je groeit snel met dit soort mensen

Het heette Fait Divers

Een uitgebloeide bloem midden in de winter

Oh tanden zijn harder dan vlees

Je weet dat we hier alleen van steen houden

Oh Oh oh

Oh oh oh red jezelf

Ze had de manieren van de grote wereld

Voor zijn tv gaat de wereld rond

Maar zijn universum was een kleine wereld

Waar alle smarten van de wereld vochten

Ze praatte meer met haar ouders, nee

Sinds een donker liefdesverhaal

Zijn vader schreeuwde tegen zijn moeder "You

Leugen!

"Terwijl ze hard aan het botsen waren, riep ze 'Mam!

"

Het heette Fait Divers

God, dat meisje was eenzaam

Oh, tanden zijn harder dan vlees

Je weet dat we hier alleen van steen houden

Ze had haar vijftien jaar amper ingeslikt

Die bovendien binnen bleef steken

Dat ze een doos verdovingsmiddelen heeft ingeslikt

Gewoon om de tijd te doden

En na zijn begrafenis

Mensen begrepen het niet echt

Dat ze dat kind hadden vermoord

Diep van binnen zijn ze lang begraven

Dood het kind, jij bent het kind

Dood het kind van binnen

Dit is zelf-abortus

Blijf het verloren kind zoals voorheen

In de buik van een goede tijd