Chasing the Sun (Ii) - Tears of Martyr

As I ride

As I roam

Enfolded by Darkness

Eager to find the Sun.

Many years have gone

Since that I’ve returned

From where no one

Has come before.

And it’s now

And here

Where all the ending

Will unfold.

This is the fate

Of whom haunts with no soul,

«Feeding from hate

Is healing from pain».

Envy guided your hearts,

Envy sealed my eyes,

But I’ve returned,

With vengeance in my hands.

The Oracle sang

I will find you at last,

Far beyond no more told,

She only said the words:

«set you free,

chase the sun»

«Hear the hymn of hell,

O’er the victim sounding,

Chant of frenzy, chant of ill,

Sense and will confounding!

Round the soul entwining

Without lute or lyre-

Soul in madness pining,

Wasting as with fire!»

The daughters of Night appear,

Those who are feared by Gods,

Relentless pace,

Is her furious race.

Avenging Demons of injustice

That your song resounds

Chaining the sanity

Of those who I hunt!

Erinias, instil the fear

So deep in their hearts,

That my hand only need

A move to avenge my death!

«Hear the hymn of hell,

O’er the victim sounding,

Chant of frenzy, chant of ill,

Sense and will confounding!

Round the soul entwining

Without lute or lyre-

Soul in madness pining,

Wasting as with fire!»

«Keep your hand apart,

From the raging sword,

And listen from my lips

The poetry in my words.

Because anger and hate

Will bait you until the end,

And from the Abyss of Hell

You’ll never escape again»

Oh!

Is that you?

My Muse of creation…

«Please, don’t get caught

With the chant of these three,

Cause not only the sanity

Of your killers

But yours it’s here at risk.»

No!

I will not forget

They drowned me

Into the Waters of Lethe

And thus they smothered

The flame of creation

That was on me.

«He will do it!

Oh, yes he’ll kill them,

And the grudge shall destroy him,

And it shall bind him to the souls

Of his assassins.»

«But the words of Calliope

Resounded in his head…»

This maelstrom of wrath

Is tearing my heart

And like a dark spectre

It will make me forever dance…

Oh, is this what I want?

No!

It’s now when I understand

What the Oracle

Wanted to say…

«Set you free!

Chase the sun…

…Surpass the anger

In this new life.»

I will embrace the light of day

Stepping out of the darkness where I rest.

Over forgiveness it’s redemption,

So I’ll shed from the chains of vengeance.

Terwijl ik rijd

Terwijl ik zwerf

Omhuld door duisternis

Zin om de zon te vinden.

Vele jaren zijn verstreken

Sindsdien ben ik terug

Waar niemand vandaan komt

Is al eerder gekomen.

En het is nu

En hier

Waar al het einde

Zal ontvouwen.

Dit is het lot

Van wie rondwaart zonder ziel,

"Voeden uit haat"

geneest van pijn».

Afgunst leidde je harten,

Afgunst verzegelde mijn ogen,

Maar ik ben teruggekeerd,

Met wraak in mijn handen.

Het Orakel zong

Ik zal je eindelijk vinden,

Veel verder dan niet meer verteld,

Ze zei alleen de woorden:

«bevrijd je,

de zon najagen"

«Hoor de hymne van de hel,

O'er het slachtoffer klinkt,

Gezang van waanzin, gezang van ziek,

Zin en wil verwarrend!

Rond de ziel verstrengeling

Zonder luit of lier-

Ziel in waanzin smachtend,

Verspillen als met vuur!»

De dochters van de nacht verschijnen,

Degenen die gevreesd worden door goden,

Meedogenloos tempo,

Is haar woedende race.

Wrekende demonen van onrecht

Dat jouw lied weerklinkt

Het gezond verstand ketenen

Van degenen op wie ik jaag!

Erinias, wek de angst

Zo diep in hun hart,

Die mijn hand alleen nodig heeft

Een zet om mijn dood te wreken!

«Hoor de hymne van de hel,

O'er het slachtoffer klinkt,

Gezang van waanzin, gezang van ziek,

Zin en wil verwarrend!

Rond de ziel verstrengeling

Zonder luit of lier-

Ziel in waanzin smachtend,

Verspillen als met vuur!»

«Houd je hand uit elkaar,

Van het razende zwaard,

En luister van mijn lippen

De poëzie in mijn woorden.

Omdat woede en haat

Zal je lokken tot het einde,

En uit de afgrond van de hel

Je zult nooit meer ontsnappen»

Oh!

Ben jij dat?

Mijn Muze van creatie…

"Alsjeblieft, laat je niet vangen"

Met het gezang van deze drie,

Oorzaak niet alleen de geestelijke gezondheid

Van je moordenaars

Maar die van jou loopt hier gevaar.»

Nee!

Ik zal niet vergeten

Ze hebben me verdronken

In de wateren van Lethe

En zo verstikten ze

De vlam van de schepping

Dat was van mij.

«Hij zal het doen!

O ja, hij zal ze doden,

En de wrok zal hem vernietigen,

En het zal hem aan de zielen binden

Van zijn moordenaars.»

«Maar de woorden van Calliope

Weerklonk in zijn hoofd...»

Deze maalstroom van woede

Verscheurt mijn hart

En als een duister spook

Het zal me voor altijd doen dansen...

Oh, is dit wat ik wil?

Nee!

Het is nu wanneer ik het begrijp

Wat het orakel?

Wilde zeggen…

«Bevrijd je!

De zon najagen…

…Overtref de woede

In dit nieuwe leven.»

Ik zal het daglicht omarmen

Uit de duisternis stappen waar ik rust.

Boven vergeving is het verlossing,

Dus ik zal loskomen van de ketenen van wraak.