The Pilot - Tanooki Suit

A sigh of relief.

to give up, to release this desperate cling,

to a life that means nothing to me, would be so sweet.

But I can’t afford to concede.

I’ll be lost with a single defeat.

Could he call me with pride;

the fruit of his seed?

It’s an impossible dream.

How could you ask this of us?

The fate of the world weighs heavy on our hearts.

But if I must.

I will pilot this monstrous thing.

Feeling abandoned, you cast me aside.

I know it kills you inside.

But it wasn’t just you, she left behind.

You mark a child as disposable.

Over the puppy you coddle,

of which there were countless

Now his blood is on my hands.

How could you ask this of us?

The fate of the world weighs heavy on our hearts.

But if I must.

I will pilot this monstrous thing.

How could you ask this of us?

The fate of the world weighs heavy on our hearts.

But if I must.

I will pilot this monstrous thing.

Kept safe by a mother’s heart.

And bathed in another’s blood,

From which I grow in search of futile love.

How could you ask this of us?

The fate of the world weighs heavy on our hearts.

But if I must.

I will pilot this monstrous thing.

How could you ask this of us?

The fate of the world weighs heavy on our hearts.

But if I must.

I will pilot this monstrous thing.

Een zucht van opluchting.

om op te geven, om deze wanhopige vastklampen los te laten,

tot een leven dat niets voor mij betekent, zou zo lief zijn.

Maar ik kan het me niet veroorloven om toe te geven.

Ik zal verloren gaan met een enkele nederlaag.

Kon hij me met trots bellen;

de vrucht van zijn zaad?

Het is een onmogelijke droom.

Hoe kun je dit van ons vragen?

Het lot van de wereld weegt zwaar op ons hart.

Maar als het moet.

Ik zal dit monsterlijke ding besturen.

Omdat ik me in de steek gelaten voelde, zette je me aan de kant.

Ik weet dat het je van binnen doodt.

Maar jij was niet alleen jij, ze bleef achter.

Je markeert een kind als wegwerpartikel.

Over de puppy die je vertroetelt,

waarvan er talloze waren

Nu kleeft zijn bloed aan mijn handen.

Hoe kun je dit van ons vragen?

Het lot van de wereld weegt zwaar op ons hart.

Maar als het moet.

Ik zal dit monsterlijke ding besturen.

Hoe kun je dit van ons vragen?

Het lot van de wereld weegt zwaar op ons hart.

Maar als het moet.

Ik zal dit monsterlijke ding besturen.

Veilig bewaard door het hart van een moeder.

En badend in het bloed van een ander,

Van waaruit ik groei op zoek naar zinloze liefde.

Hoe kun je dit van ons vragen?

Het lot van de wereld weegt zwaar op ons hart.

Maar als het moet.

Ik zal dit monsterlijke ding besturen.

Hoe kun je dit van ons vragen?

Het lot van de wereld weegt zwaar op ons hart.

Maar als het moet.

Ik zal dit monsterlijke ding besturen.