...Of Grandiose Fevers and Passion Arcane - Tales Of Dark

Reach the ancient heart of the stygian obscurity

Wherein all the names of mine are written

In pits profound, where festered dreams sigh

And longings scorched seek reason to return.

Admire the flameflowered mansions arcane

The sulphurous secrets gowned in rapture profane

Fear not the fire of all-knowing wisdom

Furiously burning with such ravishing splendour.

On the wings of my most fervent passion

Which the fools dare name blasfemia

To thee I have returned from the heart-dead sunworms domain

A coffin-shaped lair they have woven around me For I’ve pladged no allegiance

To their fabulous sacred theories

Those spurious servants of a crownless king

Who holdeth their cross in vain.

No Phoenix phenomenon shall their fall contain!

Leave their carcasses scattered and slain!

And now I’m visualised

To blind-faithed eyes

Lofty and proud, to be recognized.

As the mourning-scented bloodstorm winds

Of their final downfall blow

Like a nightclad werewolf upon the moonlit glade

I shall hunt them down in the snow.

…and the frostbitten ground

now consumes their wretched gore

My victorious hiss fulfills the oceans ethereal

And the stars gleam nameless above

As shadows call forth the seas of Cthulhu

Be wide awake my dearest

Of my fiery necromantic kiss!

Thine arms soothing around me enfold

To cease my yearning cursed

The sweetest witchcraft thy lips do hold

Can only quench my thirst.

'Neath the enchantingly blazing corona of night

drown thy desire into mine!

With all the senses cast to a feverous grandeur

In the sins of the flesh we entwine.

Eternally… We entwine…

Bereik het oude hart van de stygische duisternis

Waarin alle namen van mij zijn geschreven

In diepe kuilen, waar etterende dromen zuchten

En verschroeide verlangens zoeken een reden om terug te keren.

Bewonder de vlambloemige herenhuizen geheimzinnig

De zwavelhoudende geheimen gekleed in profane vervoering

Vrees niet het vuur van alwetende wijsheid

Woedend brandend met zo'n verrukkelijke pracht.

Op de vleugels van mijn meest vurige passie

Die de dwazen blasfemia durven noemen

Aan jou ben ik teruggekeerd van het hart-dode sunworms domein

Een kistvormig hol dat ze om me heen hebben geweven, want ik heb geen trouw gezworen

Op hun fantastische heilige theorieën

Die valse dienaren van een kroonloze koning

die tevergeefs hun kruis vasthoudt.

Geen enkel Phoenix-fenomeen zal hun val bevatten!

Laat hun karkassen verspreid en gedood achter!

En nu ben ik gevisualiseerd

Naar blindgelovige ogen

Verheven en trots, om herkend te worden.

Terwijl de naar rouw geurende bloedstorm raast

Van hun laatste ondergang

Als een nachtgeklede weerwolf op de maanverlichte open plek

Ik zal ze in de sneeuw jagen.

…en de bevroren grond

verteert nu hun ellendige bloed

Mijn zegevierende gesis vervult de oceanen etherisch

En de sterren schitteren naamloos boven

Zoals schaduwen de zeeën van Cthulhu . oproepen

Wees klaarwakker mijn liefste

Van mijn vurige necromantische kus!

Je armen sussend om me heen omhullen

Om te stoppen met mijn verlangen vervloekt

De zoetste hekserij die je lippen vasthouden

Kan alleen mijn dorst lessen.

'Onder de betoverend brandende corona van de nacht'

verdrink uw verlangen in het mijne!

Met alle zintuigen voor een koortsachtige grootsheid

In de zonden van het vlees verstrengelen we.

Eeuwig… We verstrengelen…