Carpathia - Taking Back Sunday

I’m gonna leave the same way I came

Up from the ashes, then I’m from the ashes

If our house had stood here on this wood foundation

Then you, you could’ve fooled me I admit I was a fool for your southern days

(One hundred and fifty degrees in the shade)

It wasn’t an option to go back to my place

(No, I was put in my place)

And you…

We lived in separate houses

We have for all our lives

It would’ve been nice to say

(It would’ve been nice to say)

Sure would’ve been nice to say I knew you

When, oh, when will this sinking feeling

Feel like, «Man, that was ages ago?»

I don’t worry half as much as I did

When I was an experiment, your resident tourniquet

Life’s not about your neck

Wait, just what is it?

I am the mantle, and you’re a painting

Come rest your frame on me

(Come rest your frame on me)

I was a tower, and you were an airplane

We happened before we knew what was happening

We lived in separate houses

We have for all our lives

It would’ve been nice to say

(It would’ve been nice to say)

Sure would’ve been nice to say…

When, oh, when will this sinking feeling

Feel like, «Man, that was ages ago?»

When, oh, when will this sinking feeling

Feel like, «Man, that was ages ago?»

«Man, that was ages ago…»

«Man, that was ages ago…»

(«Man, that was ages ago…»)

We lived inside each other

Such careless, lazy lovers

(«Man, that was ages ago…»)

Would’ve been nice to say

Sure would’ve been nice to say

When, oh, when will this sinking feeling

Feel like, «Man, that was ages ago?»

When, oh, when will this sinking feeling

Feel like, «Man, that was ages ago?»

(«Man, that was ages ago…»)

Man, that was ages ago…

Ik ga op dezelfde manier weg als ik kwam

Op uit de as, dan ben ik uit de as

Als ons huis hier op deze houten fundering had gestaan

Dan had je me voor de gek kunnen houden. Ik geef toe dat ik een dwaas was voor je zuidelijke dagen

(Honderdvijftig graden in de schaduw)

Het was geen optie om terug te gaan naar mijn plaats

(Nee, ik werd op mijn plaats gezet)

Jij ook…

We woonden in aparte huizen

We hebben voor ons hele leven

Het zou leuk geweest zijn om te zeggen

(Het zou leuk geweest zijn om te zeggen)

Het zou leuk geweest zijn om te zeggen dat ik je kende

Wanneer, oh, wanneer zal dit zinkende gevoel?

Voel je als, "Man, dat was eeuwen geleden?"

Ik maak me niet half zoveel zorgen als ik deed

Toen ik een experiment was, uw plaatselijke tourniquet

Het leven draait niet om je nek

Wacht, wat is het?

Ik ben de mantel en jij bent een schilderij

Laat je frame op mij rusten

(Laat je frame op mij rusten)

Ik was een toren en jij was een vliegtuig

We zijn gebeurd voordat we wisten wat er gebeurde

We woonden in aparte huizen

We hebben voor ons hele leven

Het zou leuk geweest zijn om te zeggen

(Het zou leuk geweest zijn om te zeggen)

Het zou natuurlijk leuk geweest zijn om te zeggen...

Wanneer, oh, wanneer zal dit zinkende gevoel?

Voel je als, "Man, dat was eeuwen geleden?"

Wanneer, oh, wanneer zal dit zinkende gevoel?

Voel je als, "Man, dat was eeuwen geleden?"

«Man, dat was eeuwen geleden…»

«Man, dat was eeuwen geleden…»

(«Man, dat was eeuwen geleden...»)

We leefden in elkaar

Zulke onvoorzichtige, luie minnaars

(«Man, dat was eeuwen geleden...»)

Zou leuk geweest zijn om te zeggen

Het zou natuurlijk leuk geweest zijn om te zeggen

Wanneer, oh, wanneer zal dit zinkende gevoel?

Voel je als, "Man, dat was eeuwen geleden?"

Wanneer, oh, wanneer zal dit zinkende gevoel?

Voel je als, "Man, dat was eeuwen geleden?"

(«Man, dat was eeuwen geleden...»)

Man, dat is eeuwen geleden...