Brim - Take One Car

Lookout my son

Stare straight into his eyes

You can’t hide from the wicked you’ve done

But don’t fret, in this life you’ll be terribly missed

As you enter the others

And they’ll open the earth

Prepare our little white beds

And a stone to say here rests your sweet little head

In the morning the dew settles down on the grave

That now is your home

But on into the night, we’ll rise right up from the grave

And we’ll find them and stare them all dead in the face

This machine won’t forget a single thing that you’ve done

In this life and others.

Six feet down’s where you’re gonna sleep

Six feet of this earth’s gonna set you free

Six feet down’s where you’re gonna sleep

And my face will be the last that you see

I must confess I wished to find the boy

In the midst of some unthinkable crime

But when the moment came to end his life

I looked into his hopeless little eyes

And I turned away

And I recalled my father many years before

As we sat and watched a robin mend her torn and tattered nest

Only to have the wind come knock it down again

And I cursed the evil gale that cast her nest

And shattered each and every egg

And I hear my fathers voice once again

And he says,

«We must forgive.»

Oh don’t you know

I’m the dirt’s dirt

Worse than the worst you’ve ever known

I built my home out of prickers and wire

And from my windowsill I see

That there’s never been any hope for me

Kijk uit voor mijn zoon

Kijk recht in zijn ogen

Je kunt je niet verbergen voor de goddelozen die je hebt gedaan

Maar maak je geen zorgen, in dit leven zul je vreselijk worden gemist

Als je de anderen invoert

En ze zullen de aarde openen

Maak onze kleine witte bedden klaar

En een steen om hier te zeggen rust je lieve kleine hoofd

In de ochtend zakt de dauw neer op het graf

Dat is nu je thuis

Maar tot in de nacht, we zullen recht opstaan ​​uit het graf

En we zullen ze vinden en ze allemaal dood in het gezicht staren

Deze machine vergeet niet één ding dat je hebt gedaan

In dit leven en anderen.

Zes voet naar beneden is waar je gaat slapen

Zes voet van deze aarde zal je bevrijden

Zes voet naar beneden is waar je gaat slapen

En mijn gezicht zal het laatste zijn dat je ziet

Ik moet bekennen dat ik de jongen wilde vinden

Te midden van een ondenkbare misdaad

Maar toen het moment kwam om zijn leven te beëindigen

Ik keek in zijn hopeloze kleine ogen

En ik draaide me om

En ik herinnerde me mijn vader vele jaren eerder

Terwijl we zaten en keken hoe een roodborstje haar verscheurde en aan flarden gescheurde nest repareerde

Alleen om de wind te laten komen om hem weer neer te halen

En ik vervloekte de boze storm die haar nest wierp

En elk ei verbrijzeld

En ik hoor mijn vaders stem weer

En hij zegt,

"We moeten vergeven."

Oh, weet je dat niet?

Ik ben het vuil van het vuil

Erger dan het ergste dat je ooit hebt gekend

Ik heb mijn huis gebouwd met prikkers en draad

En vanuit mijn vensterbank zie ik

Dat er nooit enige hoop voor mij is geweest