Onward to the Edge - Symphony of Science, Melodysheep, Brian Cox

The act of moving onward means we pass these sign posts

One of them was first leaving earth

The next one is hanging out on the moon

What’s next?

The planets

Onward to the edge

We’re moving onward to the edge

Here we are together

This fragile little world

This is our sun

Just another star in a sea of stars

The heart of the solar system

Just another star in a sea of stars

Mercury is the closest planet

This tortured piece of rock has been stripped naked

The moon has a sky

It has a horizon

It’s another world

It’s got earth in the sky

Just the way we have the moon in the sky

We’re not the only world to think about

Worlds unnumbered

We’re not the only world to think about

Think about worlds unnumbered

There is a powerful recognition

That stirs within us

When we see our own little blue ocean planet

In the skies of other worlds

The Saturn system

Offers splendor beyond compare

Because of its rings

And very diverse moons

These are no longer abstractions

These are worlds

Maybe there’s life there

They’ve changed how we think about Earth

«A mote of dust suspended in a sunbeam

The pale blue dot» (Carl Sagan)

The laws of nature create

Vastly different worlds

With the tiniest of changes

When I reach to the edge of the universe

I do so knowing that along some paths of cosmic discovery

There are times when, at least for now

One must be content to love the questions themselves

Door verder te gaan, passeren we deze bordposten

Een van hen verliet voor het eerst de aarde

De volgende hangt rond op de maan

Wat is het volgende?

De planeten

Verder naar de rand

We gaan verder naar de rand

Hier zijn we samen

Deze fragiele kleine wereld

Dit is onze zon

Gewoon weer een ster in een zee van sterren

Het hart van het zonnestelsel

Gewoon weer een ster in een zee van sterren

Mercurius is de dichtstbijzijnde planeet

Dit gemartelde stuk rots is uitgekleed

De maan heeft een hemel

Het heeft een horizon

Het is een andere wereld

Het heeft aarde in de lucht

Precies zoals we de maan aan de hemel hebben

We zijn niet de enige wereld om over na te denken

Werelden niet genummerd

We zijn niet de enige wereld om over na te denken

Denk aan werelden zonder nummer

Er is een krachtige herkenning

Dat roert in ons

Als we onze eigen kleine blauwe oceaanplaneet zien

In de lucht van andere werelden

Het Saturnus-systeem

Biedt ongeëvenaarde pracht

Vanwege zijn ringen

En heel diverse manen

Dit zijn geen abstracties meer

Dit zijn werelden

Misschien is er leven daar

Ze hebben de manier waarop we over de aarde denken veranderd

«Een stofje opgehangen in een zonnestraal

De lichtblauwe stip» (Carl Sagan)

De wetten van de natuur creëren

Enorm verschillende werelden

Met de kleinste veranderingen

Wanneer ik de rand van het universum bereik

Ik doe dat wetende dat langs sommige paden van kosmische ontdekking

Er zijn momenten waarop, althans voorlopig

Men moet tevreden zijn met de vragen zelf