Silent Towers - Swallow The Sun

We turn away and erase the pain,

let it lie in the deepest shades of guilt and blame.

Cover it under these chords so shallow,

hide it between lines so narrow.

But the words are just too strong to speak,

they will only destroy us.

Like two towers we stand,

stand strong, but hurt.

Until we crash down with only one word.

Where is the end of these emerald woods,

the first light of the new morning?

Have we walked too far in this gloom

to sense the pure heart of doom?

We left our souls in the cutting room

and play the roles of silent killers.

Here we stand at the edge of truth

and still let the cold paint our skin.

And blinded we step straight back into hell.

But the words are just too strong to speak,

they will only destroy us.

Like two towers we stand,

stand strong, but hurt.

Until we crash down with only one word.

We draaien weg en wissen de pijn,

laat het liggen in de diepste schaduwen van schuld en schuld.

Bedek het onder deze akkoorden zo oppervlakkig,

verberg het tussen de regels die zo smal zijn.

Maar de woorden zijn gewoon te sterk om te spreken,

ze zullen ons alleen vernietigen.

Als twee torens staan ​​we,

sta sterk, maar doe pijn.

Totdat we met slechts één woord crashen.

Waar is het einde van deze smaragdgroene bossen,

het eerste licht van de nieuwe ochtend?

Zijn we te ver gelopen in deze somberheid?

om het pure hart van de ondergang te voelen?

We lieten onze ziel achter in de uitsnijderij

en speel de rollen van stille moordenaars.

Hier staan ​​we aan de rand van de waarheid

en laat nog steeds de kou onze huid schilderen.

En verblind stappen we regelrecht terug in de hel.

Maar de woorden zijn gewoon te sterk om te spreken,

ze zullen ons alleen vernietigen.

Als twee torens staan ​​we,

sta sterk, maar doe pijn.

Totdat we met slechts één woord crashen.