Hold This Woe - Swallow The Sun

Please don’t guide me again

Could you just leave me here?

I’ll bury these wounds with you

I’ll be gone by nightfall

The shadow is gone

And then you’re leaving coldness here

It’s getting darker now

The night is drawing closer my dear

To writhe.

I found my suffering — the life

I hear you suffer me — to writhe

I bound my suffering — tonight

The start of cold seasons

Just a road of despair

There is no way out of here

Again to feel you near

Why do you love to torture me

Cut me open and leave me this way?

And when away of de profundis

You disappear from me again

I can feel the warm nightfall

As I taste the death on her lips

I am doomed to hold this woe

It’s time to kneel I’m so alone

To writhe.

I found my suffering — the life

I hear you suffer me — to writhe

I bound my suffering — tonight

The start of cold seasons

Just a road of despair

There is no way out of here

Again to feel you near

Why do you love to torture me

Cut me open and leave me this way?

And when away of de profundis

You disappear from me again

To writhe.

I found my suffering — the life

I hear you suffer me — to writhe

I bound my suffering — tonight

Leid me alsjeblieft niet nog een keer

Kun je me gewoon hier achterlaten?

Ik zal deze wonden met jou begraven

Ik ben weg tegen het vallen van de avond

De schaduw is weg

En dan laat je de kou hier achter

Het wordt nu donkerder

De nacht komt dichterbij mijn liefste

Om te kronkelen.

Ik vond mijn lijden — het leven

Ik hoor dat je me lijd - om te kronkelen

Ik heb mijn lijden gebonden - vanavond

Het begin van de koude seizoenen

Gewoon een weg van wanhoop

Er is geen uitweg hier

Wederom om je dichtbij te voelen

Waarom vind je het leuk om me te martelen?

Me opensnijden en me zo laten?

En wanneer weg van de profundis

Je verdwijnt weer van me

Ik kan de warme avond voelen

Terwijl ik de dood op haar lippen proef

Ik ben gedoemd om deze wee vast te houden

Het is tijd om te knielen, ik ben zo alleen

Om te kronkelen.

Ik vond mijn lijden — het leven

Ik hoor dat je me lijd - om te kronkelen

Ik heb mijn lijden gebonden - vanavond

Het begin van de koude seizoenen

Gewoon een weg van wanhoop

Er is geen uitweg hier

Wederom om je dichtbij te voelen

Waarom vind je het leuk om me te martelen?

Me opensnijden en me zo laten?

En wanneer weg van de profundis

Je verdwijnt weer van me

Om te kronkelen.

Ik vond mijn lijden — het leven

Ik hoor dat je me lijd - om te kronkelen

Ik heb mijn lijden gebonden - vanavond